داروهای ضد نقرس : انواع، مکانیسم اثر و عوارض جانبی
داروهای ضد نقرس برای کاهش تولید اسید اوریک، افزایش دفع آن از بدن و درمان علائم نقرس استفاده می‌شوند. نقرس، درواقع شکل دردناکی از آرتروز است که توسط کریستال‌های اسیداوریک که در داخل و اطراف مفاصل ایجاد می‌شود، به وجود می آید. نقرس یک بیماری التهابی مزمن است و در اثر تجمع کریستال‌های اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های بدن ایجاد می‌شود. اسید اوریک یک ماده زائد است که از تجزیه پورین‌ها در بدن تولید می‌شود. در افراد مبتلا به نقرس، بدن نمی‌تواند اسید اوریک را به طور موثر دفع کند و در نتیجه این ماده در خون تجمع می‌یابد. پیش از این بسیاری از افراد تصور می کردند که نقرس ناشی از پرخوری و نوشیدن بیش از حد الکل است. گرچه مصرف الکل بیماری نقرس را تشدید می کند، اما علت اصلی آن نیست. علائم نقرس معمولاً به صورت درد، تورم، قرمزی و گرما در مفاصل بزرگ مانند مفصل پاشنه، مچ پا، انگشت شست پا و زانو بروز می‌کند. این علائم معمولاً به طور ناگهانی و شبانه ظاهر می‌شوند و می‌توانند شدید باشند.
انواع داروهای ضد نقرس
داروهای ضد نقرس را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد که به شرح زیر می باشند:
- داروهای کاهش دهنده تولید اسید اوریک: این داروها با مهار آنزیم‌های مسئول تولید اسید اوریک، میزان تولید این ماده را در بدن کاهش می‌دهند. از جمله داروهای کاهش دهنده تولید اسید اوریک می‌توان به آلوپورینول، تیپرانولاکتون و فیبروزیبیک اسید اشاره کرد.
- داروهای افزایش دهنده دفع اسید اوریک: این داروها با افزایش دفع اسید اوریک از بدن، میزان این ماده را در خون کاهش می‌دهند. از جمله داروهای افزایش دهنده دفع اسید اوریک می‌توان به پروبنسید، سولفینپیرازون و سدیم بی کربنات اشاره کرد.
مکانیسم اثر داروهای ضد نقرس
داروهای ضد نقرس با مکانیسم‌های مختلفی عمل می‌کنند. برخی از این داروها با مهار آنزیم‌های مسئول تولید اسید اوریک، میزان تولید این ماده را در بدن کاهش می‌دهند. برخی دیگر با افزایش دفع اسید اوریک از بدن، میزان این ماده را در خون کاهش می‌دهند. برای جلوگیری از ابتلا به نقرس و یا درد ناشی از آن، میتوانید از داروهای خاصی استفاده کنید که با کاهش سطح اورات، از تشکیل کریستال ها روی مفاصل، جلوگیری می کنند.
داروهای ضد نقرس معمولاً ULT یا کاهش دهنده اورات نامیده می شوند. ULT ها معمولاً به عنوان یک روش درمان مادام‌العمر شناخته می شوند. اگر پیش از این سابقه ابتلا به نقرس را داشته اید، استفاده از این داروها زمانی که نقرس به طور کامل بهبود یافته است، توصیه می شود. انواع مختلفی از داروهای ضد نقرس وجود دارد که هر کدام دارای مکانیسم اثر و عوارض جانبی خاص خود هستند.
بهترین داروهای ضد نقرس
به شما در پی جو پیشنهاد می کنیم در خصوص داروهای ضد نقرس این مقاله را "نقرس + علائم، درمان و علل"نیز مطالعه نمایید.
داروی الوپورینول Allopurinol چیست؟
الوپورينول براي پيشگيري از نقرس و سنگهاي كليوي با منشا اسيد اوريك تجويز مي شود و همچنین برای جلوگیری از بالا رفتن سطح اوریک اسید در بیمارانی که شیمی درمانی می شوند. بیماران سرطانی به علت آزاد شدن اوریک اسید از سلول های در حال مرگ اوریک اسید بالایی دارند. بالا بودن سطح اوریک اسید باعث سنگ کلیه و نقرس می شود. نحوه عملکرد این دارو آلوپورینول باعث کاهش تولید اوریک اسید می شود. آلوپورینول از دسته ی Xanthine oxidase inhibitors است، آنزیمی که در ساخت اوریک اسید دخالت دارد را مهار می کند.
داروی کلشی سین Colchicine چیست؟
کلشی سین جهت تسکین نقرس حاد کاربرد دارد و هم چنین جهت پروفیلاکسی حملات حاد به ویژه در اولین ماههای درمان با آلوپورنیول و یا Uricosurics. کلشی سین از طریق کاهش واکنش های التهابی به کریستال های اورات باعث پاسخ درمانی قابل توجهی در نقرس حاد می گردد، این عملکرد ناشی از چندین عمل دارو از جمله کاهش تحرک لوکوسیت ها است. این دارو آنالژزیک نیست و تأثیری هم بر غلظت های خونی اسیداوریک و یا بر دفع آن ندارد. کلشی سین هم چنین دارای یک اثر ضد پاراسمپاتیک می باشد.
داروی پروبنسید Probenecid چیست؟
از پروبنسید جهت درمان هایپراورسمی مرتبط با نقرس مزمن استفاده می شود. هم چنین برای درمان هایپراورسمی ناشی از درمان دیورتیک کاربرد دارد. هم چنین به عنوان داروی کمکی با بعضی آنتی باکتریال ها جهت کاهش دفع توبولی استفاده می شود و برای کاهش نفروتوکسیسیتی با Cidofovir ضد ویروسی تجویز می گردد. پروبنسید بازجذب توبولار اورات را مهار می کند بنابراین ترشح ادراری اوریک اسید افزایش یافته و سطح خونی آن کاهش می یابد. پروبنسید همچنین در دوزهای پایین تر از دوز درمانی، اتصال پلاسمایی اورات را کاهش داده و ترشح کلیوی اوریک اسید را مهار می کند. مکانیسم انجام این مهار مشخص نیست اما ممکن است داروی پروبنسید با مهار انتقال آنزیم هایی که نیاز به منبع پر انرژی پیوندهای فسفات دارند عمل کند.
داروی سولفین پیرازون Sulfinpyrazone چیست؟
از این دارو جهت درمان هایپراوریسمی ناشی از نقرس مزمن استفاده می شود. هم چنین دارای فعالیت ضدپلاکتی می باشد. در نقرس مزمن جهت مهار باز جذب توبولی اسیداوریک استفاده می شود و در نتیجه موجب افزایش دفع آن و کاهش غلظت پلاسمایی آن می شود. بنابراین بیشتر در هایپراوریسمی ناشی از کاهش دفع اسید اوریک ارزش دارد تا هایپراوریسمی ناشی از افزایش تولید اورات در سرطان و شیمی درمانی. هم چنین دارای فعالیت ضددرد و ضد التهابی کمی است و در نقرس حاد ارزش درمانی ندارد. سولفین پیرازون برای حمله حاد استفاده نمی شود چون فاقد اثرات ضدالتهاب و ضد درد است.
داروی راسبوریکاز Rasburicase چیست؟
راسبوریکاز یک داروی تزریقی می باشد که در هایپراوریسمی ناشی از کمو تراپی در بدخیمی ها کاربرد دارد. این دارو به صورت ویال های تزریقی ۱/۵ میلی گرمی تولید می شود. راسبوریکاز با نام تجاری Elitek در دنیا معروف می باشد. راسبوریکاز با کاتالیز کردن تبدیل اسید اوریک به شکل محلول تر عمل می کند و در نتیجه سطح آن را در بدن کاهش می دهد. این دارو معمولاً در یک محیط پزشکی تجویز می شود و استفاده از آن در مدیریت TLS، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که اغلب در افراد مبتلا به انواع خاصی از سرطان مشاهده می شود، حیاتی است. راسبوریکاز با تبدیل اسید اوریک به آلانتوئین، آن را محلول در آب می کند و دفع آن را از طریق کلیه ها تسهیل می کند.
داروی پگلوتیکاز Pegloticase چیست؟
پگلوتیکاز به صورت کنسانتره برای تهیه محلول تزریق (Krystexxa) به صورت تجاری در دسترس است. این دارو در حال حاضر در بسیاری از کشورها ثبت نشده است. پگلوتیکاز یک اوریکاز نوترکیب است که با mPEG (مونومتوکسی پولی اتیلن گلیکول) متصل شده است. از اصلاح ژنتیکی با استفاده از روشهای بیوتکنولوژی بدست می آید.
داروی فبوگزوستات Febuxostat چیست؟
بیماری نقرس می تواند حملات التهابی دردناک در یک یا چند مفصل ایجاد کند. فبوکسوستات جهت جلوگیری از این حملات نقرس تجویز می‌شود. اگر تعدادی حمله‌ی نقرسی را تجربه کرده باشید، ممکن است پزشک یک دارو که سطح اسیداوریک خون را کاهش می‌دهد را جهت پیشگیری از وقوع این حملات تجویز نماید.
عوارض جانبی داروهای ضد نقرس
داروهای ضد نقرس می‌توانند عوارض جانبی مختلفی داشته باشند. از جمله عوارض جانبی شایع داروهای ضد نقرس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آلرژی: واکنش‌های آلرژیک مانند کهیر، خارش و تورم در صورت و گلو
- درد معده
- اسهال
- سردرد
- تهوع
سخن آخر
داروهای ضد نقرس برای درمان نقرس ضروری هستند. این داروها می‌توانند به کاهش تولید اسید اوریک، افزایش دفع آن از بدن و درمان علائم نقرس کمک کنند. انتخاب و تجویز داروهای ضد نقرس باید توسط پزشک انجام شود. پزشک با توجه به شدت بیماری، سن بیمار و سایر عوامل، مناسب‌ترین دارو را برای بیمار تجویز خواهد کرد.
همچنین شما در پی جو می توانید در خصوص داروهای ضد نقرس با درمان های خانگی این مقاله را "درمان بیماری نقرس با سرکه سیب" نیز مطالعه نمایید.
بانک مشاغل برتر