نقد و بررسی کتاب شناختنامه ویرجینیا وولف
نوشتههای ویرجینیا وولف در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم سبب شد تا نخستین جنبش زنان، فیمینیسم، شکل بگیرد. او با نوشتههایش توانست حق نوشتن را برای زنان آزاد کند و به جهانیان بفهماند که زنها هرگز کمتر از مردان نبودهاند و باید حقوق مساوی این دو جنس برقرار شود. در طی این سالها آثار و کتابهای ویرجینیا وولف هرگز از فهرست پرفروشترین کتابهای انگلیسی خارج نشدند. تاثیر وولف بر تاریخ ادبیات انگلیسی آن قدر زیاد است که تاکنون کتابهای زیادی دربارهی زندگی او و به طور کلی دیدش به زندگی نوشته شده است. این کتاب یکی از بهترین کتابهایی است که دربارهی زندگی ویرجینیا وولف نوشته شده است.
دربارهی کتاب شناختنامه ویرجینیا وولف
کتاب شناختنامهی ویرجرینای وولف به کوشش علی دهباشی نوشته شده است. در سایت انتشارات نگاه دربارهی این کتاب آمده است: « اين كتاب شامل مقالاتى در نقد آثار ويرجينيا وولف از جمله: خانم دالاوي، اورلاندو، سالها، به سوى فانوس دريايي و ديگر آثار اين داستاننويس است. همچنين به گفته مولف كتاب علي دهباشي، بخشهاى ترجمهنشدهاى از يادداشتهاى روزانه وولف به فارسي، در اين كتاب آمده. از سوى ديگر، خاطرات لئوناردو وولف ،همسر اين نويسنده، هم در كتاب منتشر شده است. مقالاتى درباره جريانهاى ادبى در قبل و بعد از جنگ جهانى اول و دوم و گروه ادبى بلوز كه وولف به آن گروه تعلق داشت و همچنين يادداشت ويتا ويل وست، دوست وولف، درباره او نيز از بخشهاى ديگر اين شناختنامه است. سالشمار زندگى و كتابشناسى آثار و معرفى 11 ترجمهاى كه از اين داستاننويس به فارسى ترجمه شده، نيز در اين كتاب آمده است.»
علی دهباشی در مقدمهی این کتاب مینویسد: «ویرجینیا وولف علیرغم ستیز درونی با خودش بسیار شجاع بود. این شجاعت در جای جای زندگیش دیده می شود. زمانی که برای آثارش ناشرپیدا نمی شد تصمیم گرفت و با همسرش لئوناردو در بهار ۱۹۱۷ انتشارات هوگارد پرس را بنیاد گذاشت تا بتواند آنچه را دلش می خواست بنویسد و نه آنچه که ناشران ازاو می خواستند. و در جایی خطاب به دوستی می نویسد: «اگر می خواهی پیشرفتی در هنرداشته باشی، در کنج اتاقت گریه نکن، راه های به وجود آوردن آثار خودت را بیافرین.»
آرنو کترین رمان نویس معاصرپس از بررسی زند گی وولف چنین اظهار نظر می کند: «او در زندگی اش فقط می تواند یک هدف داشته باشد: عطش سیراب ناپذیر نوشتن یا زایل شدن. به این دلیل که نوشتن است که او را زنده نگه می دارد و این زندگی از طریق نوشتن به او اجازه حیات می دهد.»
دربارهی ویرجینیا وولف
ویرجینیا وولف رماننویس، مقالهنویس، ناشر و منتقد انگلیسی متولد 26 ژانویه 1882 است. او از چهرههای برجستهی ادبی انگلستان شناخته میشود و سالهای بین دو جنگ جهانی، از مهرههای اصلی انجمن روشنفکری بلومزبری بود. ویرجینیا وولف یکی از مشهورترین نویسندگان قرن بیستم است و تقریباً بر همهی نویسندگان بعد از خود تأثیر شگفتانگیزی گذاشته است.
ویرجینیا وولف متولد شهر لندن در کشور انگلستان است. او فرزند پدری نویسنده و مادری اهل مطالعه بود، درنتیجه ویرجینیا از کودکی به منبع کاملی از کتاب دسترسی داشت. پدر ویرجینیا بیشترین تأثیر را در شکلگیری شخصیت دخترش داشت. پدر ویرجینیا او را دائماً تشویق به مطالعه میکرد و به ویرجینیا نشان میداد که چگونه باید با تمام احساسش یک شعر و یا داستان را بخواند.
یکی دیگر از تأثیرگذارترین افراد در زندگی ویرجینیا وولف همسرش لئوناردو وولف بود. لئوناردو کارمند پیشین ادارهی سیلان و از دوستان قدیمی برادر ویرجینیا بود. این زوج تا روزهای آخر زندگی ویرجینیا زوج خوشحال و خوشبختی بودند. اما متأسفانه ویرجینیا در طول زندگیاش دو بار درگیر بیماری افسردگی شد، او توانست بار اول بر این بیماری غلبه کند اما این دفعهی دوم که این بیماری به سراغ ویرجینیا آمد او را وادار به خودکشی کرد. نامهای خودکشی ویرجینیا به همسرش لئوناردو یکی از لطیفترین نامههای عاشقانه شناخته میشود.
نوشتههای ویرجینیا وولف در قرن بیستم باعث ایجاد جنبش زنان و فمینیسم شد. یکی از مهمترین کتابهایی که ویرجینیا وولف دربارهی حق زنان نوشته است کتاب اتاقی از آن خود است. وولف در این کتاب مسئلهای را تحت عنوان «خواهر شکسپیر» بیان میکند. او معتقد است که کسی نمیداند اما اگر درگذشته خانمها هم حق نوشتن و اتاقی از آن خود داشتند ممکن میبود که نویسندگانی در سطح شکسپیر و امثال او میشدند.
در بخشی از کتاب شناختنامه ویرجینیا وولف میخوانیم
هنگامی که به نویسندگان پرکار و فعال فکر می کنیم بلافاصله نام هایی مانند شکسپیر، تواین و دیکنز به ذهنمان می آیند. التبه این اسامی نویسندگان مذکری است که برای هر کسی که در قرن گذشته در آمریکا دبیرستان را گذرانده باشد، آشناست. اما هنگامی که صحبت از زنان نویسنده ای می شود که به دنیای ادبیات بسیار کمک کرده اند، ممکن است بسیاری از ما به نام امیلی دیکنسون اشاره کنیم و پس از آن برای یادآوری اسامی دیگر شاید لازم باشد لحظه ای تامل کنیم. مسلما این امری ناگوار و ناعادلانه است به خصوص برای دانش آموزان دختر که با این تصوربزرگ می شوند که فقط مردها نویسندگان بزرگی بوده اند. اما کمی بعد به نام
نویسنده زن فعال دیگری برمی خوریم: ویرجینیا وولف. از نامه هایش تا نقدهای ادبی و تا بیوگرافی ها، از بحث های بی پایان
در بلومزبری تا نامه های شخصی به خواهرش ونسا، همه منتقدان دریک مورد اتفاق نظر دارند: او عاشق کلمات و فرایند نوشتن بود.
نمی توان وولف را برای صرفه جویی در انتخاب کلمات ملامت کرد. او در انتخاب کلمات بسیار دقیق بود اما هیچ گاه در استفاده ازآن خست نمی ورزید. وولف راهی یافته بود که از آن طریق خواننده را در نوشته اش غرق می کرد. هر چند آثارش هیچ گاه شعر محسوب نمی شوند اما معمولاً ماهیتی شعرگونه دارند.
ا. م. فورستر می گوید: «... کارهای موفق او غرق در شعراست.»
اما او همچنین عقیده دارد که گاهی توصیف واقعی شخصیت ها فدای این شعر گونگی می شود «و این مشکل عمده وولف است. از طرفی می خواهد نثرش شاعرانه باشد و از طرف دیگر می کوشد چیزهایی را به دست آورد که تنها هنگامی می توان به آنها رسید که حالت شاعرانه متن از بین برده شود... بنابراین مشکل او اینجاست. او شاعری است که می خواهد متنی را تا جایی که ممکن است به صورت رمان بنویسد.»
مطالب مرتبط:
نقد و بررسی کتاب دگرگونی زندگی با جادوی نظم
معرفی زوربای یونانی اثر نیکوس کازانتزاکیس
نقد و بررسی کتاب از عشق و شیاطین دیگر
معرفی نمایشنامه دوزخ اثر ژان پل سارتر
منبع: فیدیبو