معرفی رشته ورزشی پادل
در بين همه ی رشته های جديد كه تلاش دارند به ابراز وجود بپردازند و تقريبا در اين راه ناكام مانده اند، شايد پادل از شرايطی متفاوت برخوردار و گام های محكم تری برداشته است.
اين رشته نو در بين ورزش دوستان ناآشناست، اما سالهاست در آن سوی مرزها به خصوص اروپا،آمريكا،استراليا، كانادا، چين و بعضی ديگر از كشورهای آسيايی علاقمندان زيادی پيدا كرده و آرام آرام از لحاظ تبليغی و جذب طرفدار به سطح قابل قبولی رسيده است. پادل را ورزش قرن بيست و يكم ناميده اند اما به نظر می رسد همچنان نيازمند زمان است تا اين رشته همه گير شود.
پادل ورزشی جذاب، شادی آور بسيار پر تحرك است كه با تمركز لازم می توان آن را در همه ی سنين بازی كرد. اين رشته عصاره يی از چند ورزش راكتی مثل اسكواش، تنيس وبدمينتون است و جذابيت های خاص خود را دارد. ابداع پادل به سال 1968 ميلادی (1347 شمسی) باز می گردد. اما شكل كنونی آن در سال های اخير پی ريزی شده است. زمانی كه «آلفونسو دئو نلوئه»ی اسپانيايی برای ديدن دوستش «انريكو كور كوئه را» به مكزيك سفر كرده بود برای پايه ريزی اين رشته با وی به مشورت پرداخت و در بازگشت به اسپانيا برای نخستين بار زمين بازی پادل را در «مارابلا» بنا كرد.
قوانين اين رشته و نوع بازی آن به تدريج مدون و به سرعت علاقمندان بسياری جذب آن شدند.از آرژانتين و اسپانيا به كشورهايی كه بيشترين توجه را به ورزش قرن بيست و يكم نشان داده اند، ياد می كنند چرا كه ميليون ها نفر در اين كشورها مشغول بازی پادل هستند و حدود 10 هزار زمين نيز برای اين زمين احداث شده است. پادل دارای اتحاديه ی بين المللی است.
ورود ورزش پادل به ايران
جرقه ی ورود پادل به چرخه ی ورزش ايران از سال 1384 زده شد و درسال 1389 نخستين زمين پادل درمجموعه انقلاب تهران به مرحله بهره برداری رسيد.
فرهاد جامع كه علاقه زيادی به راه اندازی اين رشته در كشورمان دارد، در اين مدت تلاش های فراوانی به خرج داده است. وی در اين باره می گويد: مقامات وزارت ورزش و جوانان با نگاهی ويژه اين ورزش را مورد تاييد قرار داه و فدراسيون اسكواش نيز حركت نوينی را برای اشاعه ی اين ورزش آغاز كرده است. فرهاد جامع، بنيان گذار اين ورزش مسئوليت كميته ی پادل را در فدراسيون اسكواش بر عهده داشته و با فدراسيون پادل اسپانيا و فدراسيون جهانی پادل در اسپانيا جهت به رسميت شناختن ايران به عنوان مقر تشكيل كنفدراسيون آسيايی اين رشته را پی گيری می كند.
ويژگی های ورزش پادل
پادل را زمينی مستطيل شكل به ابعاد 10×20 بازی می كنند. زمين اين رشته ورزشی تلفيقی از اسكواش و تنيس است كه با 4 نفر به صورت 2 به 2 اين رشته ورزشی اجرا مي شود.
راكت پادل از شكل خاصی برخوردار است. راكت هايی كه زه ندارند و به جای آن كربن در آن ها به كار رفته است. طول اين راكت ها 5/45 سانتی متر در 26 سانتی متر و 38 ميليمتر هم ضخامت دارد. البته سطح مركزی راكت دارای سوراخ هايی است كه هر كدام بين 9 تا 13 ميلی متر است. راكت پادل دارای يك بند بوده كه برای حفظ ايمنی به مچ دست ورزشكار گره می خورد. تور ده متری كه 88 سانتی متر ارتفاع دارد، در وسط عرض زمين نصب می شود. توپ پادل گويی لاستيكی شبيه به توپ تنيس و زرد رنگ است. به طور معممول اين توپ بين 56 تا 4/59 گرم وزن دارد.
نحوه ی انجام اين بازی بی شباهت به تنيس نيست. زمانی كه حداكثر ست ها به عدد فرد برسد، 90 ثانيه استراحت برای ورزشكاران در نظر گرفته می شود. نكته ی جالب اين است كه در پادل هم مثل اسكواش از ديوار برای ضربه استفاده می شود و خط اوت وجود ندارد. در واقع توپ پس از يك بار برخورد به ديواره توسط بازيكن زده می شود. جنس زمين بازی از چمن مصنوعی يا سيمانی به رنگ های زرد، آبی و سبز است. مسابقه در پنج يا شش دور با تای برك(شكست وضع تساوی) انجام می گيرد.
مطالب مرتبط:
آشنایی با اصول و قوانین رشته ورزشی فریزبی
اصول و قوانین ورزش پرتاب وزنه
ورزش راکت بال چیست و چه تفاوتی با اسکواش دارد؟
اصول و قواعد رشته ورزشی هاکی سالنی