اختلال کم بینایی یک اختلال شایع بینایی است که حتی با استفاده از لنزهای اصلاحی، مانع از توانایی فرد در داشتن دیدی واضح می شود. این بیماری ممکن است افراد در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد و می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد. در این مقاله از سایت پی جو به این موضوع می پردازیم که شایع ترین علل اختلال کم بینایی چیست و چگونه درمان می شود؟
آنچه که در این مقاله می خوانید:
اختلال کم بینایی چیست؟
علل شایع اختلال کم بینایی
تشخیص و مدیریت
سخن پایانی

لیست کلینیک های چشم پزشکی شیراز برای رزرو نوبت کلیک کنید.
لیست پزشکان متخصص چشم در شیراز برای رزرو نوبت کلیک کنید.
اختلال کم بینایی چیست؟
اختلال کم بینایی به وضعیتی اطلاق می شود که در آن افراد اختلال بینایی قابل توجهی را تجربه می کنند اختلالی که نمی توانند آن را با استفاده از عینک های معمولی، لنزهای تماسی یا جراحی به طور کامل اصلاح کنند. افراد کم بینا اغلب در انجام فعالیت های روزانه مانند خواندن، نوشتن، رانندگی یا تشخیص چهره با چالش ها فراوانی مواجه می شوند.
مهم ترین دلایل شایع در بروز اختلال کم بینایی
- دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD): AMD علت اصلی کم بینایی در بین افراد مسن است. ماکولا، ناحیه کوچکی در شبکیه است که مسئول بینایی مرکزی می باشد و آن را تحت تأثیر قرار می دهد. با زوال ماکولا، افراد دچار تاری یا انحراف دید می شوند.
- گلوکوم : گلوکوم گروهی از بیماری های چشمی است که با آسیب به عصب بینایی مشخص می شود. فشار داخل چشمی بالا یک عامل خطر رایج است. افراد مبتلا به گلوکوم ممکن است از دست دادن بینایی محیطی، دید تونلی، یا به طور کلی کاهش حدت بینایی را تجربه کنند.
- رتینوپاتی دیابتی: افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی هستند که به عروق خونی شبکیه آسیب می رساند. این وضعیت منجر به از دست دادن بینایی از جمله تاری دید، شناور شدن و مشکل در درک رنگ ها می شود.
- آب مروارید: آب مروارید زمانی اتفاق می افتد که عدسی چشم تیره می شود و باعث تاری دید می شود. در حالی که آب مروارید بیشتر افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، ممکن است به دلیل آسیب، عوارض جانبی دارو یا شرایط پزشکی خاص نیز ایجاد شود.
- رتینیت پیگمانتوزا (RP): RP یک اختلال ژنتیکی است که باعث انحطاط تدریجی سلول های گیرنده نوری در شبکیه می شود. این وضعیت اغلب منجر به شب کوری، دید تونلی و در نهایت از دست دادن دید محیطی و مرکزی می شود.
- کهولت سن:یکی از دلایلی که باعث کم بینایی افراد می شود، کهولت سن است. معمولاً افراد بالای 60 سال از اختلال کم بینایی رنج می برند.
- استفاده بیش از از تلفن همراه و لب تاپ: استفاده خیلی زیاد از تلفن همراه ،لب تاپ، ، تلویزیون و… ممکن است در کم بینایی افراد نقش موثری داشته باشد. نور آبی که در این لوازم وجود دارد، عامل اصلی آسیب به شبکیه چشم است. ماکولا موجود در شبکیه به دلیل استفاده بیش از حد این وسایل از بین می رود و فرد با کم بینایی و ضعف در بینایی مواجه می شود.
- رتینوپاتی نوزادان نارس
رتینوپاتی یکی از انواع بیماری های چشمی است که در آن شبکیه جدا می شود. نوزادانی نارس که زود تر از موعد از شکم مادر خارج می شوند، به دلیل بالا بودن سطح اکسیژن در انکوباتور، دچار این بیماری می شوند. در واقع سطح بالای اکسیژن باعث رشد بیش از حد رگ های خونی و تار شدن چشم های نوزاد می شود.
چه علائمی نشان دهنده اختلال کم بینایی در افراد است؟
- عدم تشخیص رنگ ها به طور کامل
- سرگیجه و سر درد
- تار دیدن اجسام دور و نزدیک
- کم بینایی در شب و اختلال در درک عمق اجسام مختلف
از علائمی هستند که نشان می دهند فرد دچار کم بینایی شده است.
تشخیص و مدیریت اختلال کم بینایی
تشخیص اختلال کم بینایی شامل معاینه جامع چشم توسط چشم پزشک یا اپتومتریست است. آزمایشهایی شامل سنجش شدت بینایی، تستهای حساسیت کنتراست و ارزیابی میدان بینایی برای تعیین شدت بیماری انجام می شود.
دستگاه های کمک کننده نوری: دستگاههای نوری مختلف میتوانند به افراد کم بینا در بهبود عملکرد بصری خود کمک کنند. این ابزارها شامل ذره بین، لنزهای تلسکوپی و عینک های تخصصی هستند که برای افزایش کنتراست و وضوح دید طراحی شده اند.
فناوری کمکی: پیشرفت در فناوری منجر به توسعه دستگاه های کمکی مانند صفحه خوان، نرم افزار تبدیل متن به گفتار و ذره بین های الکترونیکی شده است. این ابزارها افراد کم بینا را قادر می سازد به مطالب نوشته شده دسترسی داشته باشند، از رایانه استفاده کنند و به طور مؤثرتری در پلتفرم های دیجیتال حرکت کنند.
برنامه های توانبخشی: برنامه های توانبخشی کم بینایی آموزش و پشتیبانی شخصی را برای کمک به افراد برای سازگاری با اختلال بینایی خود ارائه می دهند. این برنامه ها بر آموزش تکنیک های تطبیقی مانند استفاده از نور مناسب، بهینه سازی کنتراست و به کارگیری استراتژی های جایگزین برای کارهای روزانه تمرکز دارند.
دارو درمانی و یا جراحی : در برخی موارد، درمان های خاصی مانند داروها یا مداخلات جراحی ممکن است برای مدیریت علل زمینه ای کم بینایی توصیه شود. به عنوان مثال، تزریق ضد VEGF برای درمان دژنراسیون ماکولا استفاده می شود، در حالی که لیزر درمانی یا جراحی ممکن است برای انواع خاصی از گلوکوم در نظر گرفته شود.
حمایت عاطفی و مشاوره: کنار آمدن با کم بینایی می تواند از نظر عاطفی برای افراد چالش برانگیز باشد. کسب حمایت عاطفی از مشاوران، گروههای حمایتی یا متخصصان توانبخشی بینایی میتواند راهنماییهای ارزشمندی ارائه کند و به افراد کمک کند دیدگاه مثبتی نسبت به زندگی خود داشته باشند.
سخن پایانی
اختلال کم بینایی می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره و استقلال فرد تأثیر بگذارد. با درک علل رایج و گزینههای درمانی موجود، افراد کم بینا میتوانند اقدامات پیشگیرانهای را برای مدیریت موثر وضعیت خود بردارند. تشخیص زودهنگام، مراقبت جامع از چشم و دسترسی به دستگاه های کمکی و برنامه های توانبخشی می تواند کیفیت زندگی افراد کم بینایی را بهبود بخشد و به آنها اجازه می دهد به فعالیت هایی که از آنها لذت می برند ادامه دهند و استقلال خود را حفظ کنند.
بیشتر بخوانید:
دژنراسیون ماکولا چیست و چگونه درمان می شود؟
فشار چشم چیست؟ علت، علائم و درمان آن چیست؟
قوز قرنیه یا کراتوکونوس ؛ عوامل و درمان آن
علت، روش درمان و کاهش پرش پلک
انحراف چشم یا استرابیسم چیست و چگونه درمان می شود؟