معرفی رشته ورزش رزمی وینگ چون
وینگ چون در واژه به مفهوم “بهار زیبا”، “بهار همیشگی” هست.
قصه بروز وینگ چون با یک انقلاب عظیم و جنگ داخلی درقرن شانزدهم آغاز مي شود. جایی که دودمان مینگ توسط اشخاص سرزمین منچوری از بین رفت و خلافت چینگ بر سرزمین چین حاکم گردید. باتوجه حمایت راهبان معبد شائولین (少林寺) از سلسله مینگ اشخاص منچوری به معبد شائولین حمله کردند و آن را آتش زدند. در این حمله اغلب استاتید و هنرجویان کشته شدند و کتاب خانه و دست نوشته ها هم نابود گردیدند. دراین بین چند تن از اساتید موفق به فرارشدند و درشهرهای گوناگون مخفی شدند، در واقع حمله به معبد شائولین تأثير بسياري بر توسعه کونگفو و هنرهای رزمی داشت.
یکی از این اساتید راهبه ای به اسم اِنگ مویی بود که بعد از حمله اشخاص منچوری از معبد گریخت و پنهان گردید، وی در این مدت با مشاهده مبارزه مار ودرنا( در بعضی منبع های روباه سفید ومار) سبکی را ابداع کرد که از فرم های نمایشی قبل استفاده نمی کرد و بسیارسریع وکارآمد بود.
ییم وینگ چون در شهرستان کوآتن به دنیا آمد و از زمان فوت مادرش، با پدرش یی لی که هنرجوی معبد شائولین بود، تنها زندگی میکرد. بعد از این که پدر او تحت پیگرد دولت قرار گرفت آن ها کوآتن را ترک کردند و در دامنه های کوه تای لونگ پنهان شدند و یی لی پدر وینگ چون مشغول تجارت گردید.
پس از چند وقتی وینگ چون به دختری زیبا تبدیل گردید که این امر باعث مزاحمت یکی از اراذل آن منطقه گردید که اندام بزرگی داشت، وی میخواست ییم وینگ چون را به ازدواج با خویش وادار کند و به وی تا فصل بهار سال بعد مهلت داد تا این پیشنهاد را قبول کند. در این زمان بود که براي نخستین بارییم وینگ چون استاد اِنگ مویی را دید و استاد وی را باخود به معبد برد و آغاز به تعلیم دادن وی کرد. ییم وینگ چون در زمينه هنر های رزمی با استعداد بود و سریع فوت و فن رزمی را فراگرفت.
بهارسال بعد هنگامی که ییم وینگ چون مرد زورگو را دید وی را به مبارزه دعوت کرد و از وی خواست درصورتی که بتواند اورا شکست دهد مرد باید از ازدواج با وی صرفنظر کند، مرد قوی که از پیروزی خویش خاطرجمع بود موافقت کرد. ییم وینگ چون درمدت کوتاهی مرد قدرتمند را شکست داد و مرد جوان هم از ازدواج با وی صرفنظر گردید.
بعد از آن ییم وینگ با عشق اصلی خودش یعنی فردی به اسم لئونگ بک چو ازدواج کرد و تمام فنونی که ازاستاد اِنگ مویی آموخته بود به او آموخت. بعد از مرگ پدر وینگ چون آن ها روستا را ترک کردند و به شهر ژاوکینگ در ایالت گوانگ دونگ رفتند و مدرسه سری خویش را بنا کردند.
لئونگ بک به افتخار همسرش اسم این سبک رزمی را وینگ چون نهاد.
این سبک چند نسل بعد به وسیله استاد لئونگ جان که یکی از اساتید مشهور کونگ فو در زمان خویش بود به شهرت رسید. از استاد لئونگ جان، بعنوان استاد بدون شکست یاد ميشود . آوازه جهانی وینگ چون به وسیله استاد ایپ من و شاگردانش( ایپ چون، لومن کام، لئونگ تینگ و بروس لی) به اوج خویش رسید.
ایپ من نخستین شخصی بود که بصورت عمومی اموزش وینگ چون را در هنگ کنگ شروع کرد. حرکت دریک مسیر مستقیم، سرعت ضربات و تکنیک های مستقیم و ترکیبی و تلاش در جهت خنثا نمودن حملات رقیب- بیش از اعمال نیرو براي ضربه زدن- یا حمله مستقیم از خصوصیات و ویژگی های بارز این هنر به حساب می آید. حركات دست در اين سبك بيشتر هست و جزء سبكهاي جنوبى چين شمرده مى شود.
تاریخچه وینگ چون در ایران
وینگ چون کونگ فو در سال ۱۳۷۲توسط سی فو فیروز قهرمانی در ایران معرفی شد. ایشان در آن هنگام یکی از اعضای سازمان جهانی وینگ چون و از شاگردان کرنشپشت در آلمان بودند. وینگ چون شاگردان زيادي را بخود مجذوب کرد من جمله شاگردان سیفو قهرماني رضا خیبری، علی محبوبی، برادران فتحی، برادران رستمی، برادران کرمی، آقایان حسین قربانخانلو، کورش گیلانی، اردشیر محمدی نژاد، سعید قهرمان بیک، شیرویه حسن زاده و کامران پیرنیا و……اشاره کرد.
پس از چند وقتی این اشخاص به دلیل مشکلاتی از ایشان جداشده و نماییندگی سبک های گوناگون را در دست گرفتند.
سیفو قهرماني در سال ۱۳۸۹ سبک وو او تائوWUWEI TAO را بنیانگذاری نمودند.
نکته هایی مهم در تمرین وینگ زیرا
در حالت استقرار ستون فقرات باید کاملاً صاف باشد و این حالت سالمترین و محکمترین حالت براي فایت میباشد.
در استقرار باید کپل و سر و گردن و سینه تنظیم باشد و کنترل شود و پس از چند وقتی به صورت عادت ميشود و عضلات و مغز خسته نمی شود.
روش مشت زنی در وینگ چون زیاد میباشد ، مهم ترين آن باید ارنج به وسط بدن بیاید و بدن را پوشش دهد و درجه مچ دست هم مهم هست که نقطه برخورد سیکن ها باشند و باید توجه داشت که سیکن کاملاً در مرکز بدن باشد.
در مشت زدن سرشانه ها نباید عقب باشد برای این که قدرت مشت وینگ چون از سرشانه ها میباشد مثل بوکس غربی.
شما در تمرینات و ضربه زدن باید کاملاً ریلکس باشید که قدرت و توان در بدن ایجاد شود و انتقال آن به رقیب راحتتر باشد.
نیاز نیست در ضربه زدن دست کشیده باشد و با ارنج شکسته هم میتوان مشت زد.
پنج خط مهم در تمرین وینگ چون:
- خط مرکزی بدن که بدن رابه دونیمه چپ وراست تقسیم می کند. این خط علتهای در وینگ چون دارد. ابتدا بدن باید در یک خط قرار بگیرد و آرنج نیز در وسط قرار دارد.
- خط بین ارنج ها باید موازی با زمین باشند. ارتفاع بین ارنج ها با این خط نیز مشخص ميشود. زاویه بین ساعد و بازو باید 135 درجه باشد و فاصله ارنج تا بدن یک مشت هست.
- خط در دفاع بونگ سائو می باشد و از سیکن وسط آغاز شده تا اواسط ساعد، زاویه بونگ سائو 135 درجه میباشد.
- خط فاصله بین دو حریف می باشد و این فاصله بسیارمهم هست. جهت ضربه زدن و دفاع بهتر. برای کم و زیاد شدن فاصله از پاها استفاده می شود نه این که دستهایمان را بکشیم.
- خط از طرفین بدن میباشد، ازگوش، شانه و کپل به زمین برای حفظ تعادل و تنظیم مرکز ثقل.
درجات شاگردی وینگ چون
دوره اموزش وینگ چون شامل دوازده درجه شاگردی هست که دو فرم ابتدایی سیو نیم تائو و چام کیو بعلاوهٔ تمرینات پون سائو و دان چي و کاربردهای چی سائو را پوشش ميدهد . در کنار ترکیبات مختلف دست در سیو نیم تائو، مجموعه استانداردی از فرم های پا نیز در این دوره یادگرفته ميشود.
درجات شاگردی بر مبنای عناوینی که در هر دوره آموزش داده ميشود، به سه بخش تقسیم ميشود:
درجات 1 تا 4، یادگیری مهارت های پایه ای در سه فاصله مبارزاتی
- درجه یک: احترام و فروتنی، مبانی اصولی سبک و مهارت های حرکتی، درگیر شدن در فاصله دور، آغاز سیو نیم تائو« آغاز تمرین دستها با لات سائو»
- درجه دوم: مبارزه در فاصله دور بهمراه مشت نواختن ها و لگدها نواختن ها، کل« سیو نیم تائو»
- درجه سوم: گذار از فاصله حملاتی دور به فاصله میانی در تمارین لات سائو بصورت آزادتر و روتین
- درجه چهارم: گذر از فاصله حملاتی میانی به فاصله نزديک و شروع فرم« چام کیو» و« تمارین لامسه دستها به نان پون سائو و دانچی»
مراتب ۵ تا ۸
- درجه پنجم: حملات در مسافت کوتاه و مبارزه همزمان با هر دو دست
- درجه ششم: آغاز چی سائو و تطبیق نيروهاي خویش با حريف
- درجه هفتم: روش های ستاندن و قفل دست و پاها و رد كردن
- درجه هشتم: روش های کشیدن و هل دادن
درجات ۹ لغایت ۱۲، کاربردها
- درجه نهم: در برابر تک مهاجم و کاربرد تکنیک های کلاسیک
- درجه ده: در برابر دو مهاجم و کاربرد به صورتِ روش های آزادِ
- درجه یازدهم: در برابر تک مهاجم مسلح به سلاح سرد بصورت کلاسیک
- درجه دوازدهم: در برابر دو مهاجم مسلح به سلاح سرد ازاد
در درجه ۹ شاگردی هنرجو نه تنها باید سبک را به خوبی بشناسد( همچنين در درجه ۸) بلکه باید به خوبی از کاربردهای آن بهره بگیرد . مهارت تنها تفاوت مهم بین این دو درجه هست، که بسته به مدرسه ای که هنرجو تحت تعلیم هست، درجه ۸ و ۹ میتواند با عنوان کمربند مشکی برابری کند. اما هیچ اجماعی روی این مسأله وجود ندارد زیرا هیچ مقایسه قراردادی و ریتمی در این بین وجود ندارد.
در برخی مدارس درجات مختلف با تی شرت های گوناگون مشخص میشوند ، مانند لباس با رنگ سفید تا درجه پنجم، خاکستری براي درجه ۵ تا ۸ و مشکی براي درجه ۹ تا ۱۲.
مطالب مرتبط:
اسکی صحرانوردی چیست و چگونه انجام می شود؟
تردمیل آبی چیست و مزایای استفاده از آن کدامند؟
ورزش بتل روپ چیست و چه فوایدی دارد؟
معرفی رشته دوچرخه سواری کوهستان