علل ، علائم و درمان سندرم ژیلبرت
سندرم ژيلبرت (به انگليسی: Gilbert's syndrome) يک بيماری خوش خيم مزمن است. در اين اختلال کبد در دفع بيلی روبين به درستی عمل نمی کند و افزايش غلظت بيلی روبين در خون سبب زردی پوست می شود.
علل سندرم ژیلبرت
کم آبی بدن، گرسنگی، بیمار شدن مکرر مثلاً سرماخوردگی های پی در پی، دوره های قائدگی در خانمها، فشار وارد آمدن به بدن مثلاً رخ دادن یک حادثه و یا انجام فعالیت زیاد و بطور کلی استرس از عللی است که باعث مشکل دار کردن بیمار می شود و همچنین اگر سطح بیلیروبین خون از یك حد خاص فراتر رود، زردی ممكن است ظاهر شود.
كبد در دفع بیلیروبین در صفرا خوب عمل نمیكند، كه این باعث میشود میزان بیلی روبین از حالت طبیعی بالاتر باشد، و همانطور که گفته شد افزایش سطح بیلیروبین درخون باعث بروز این بیماری می گردد. البته این نشانگان عواقب و عوارض خاص و خطرناکی برای فرد در برندارد.
علايم سندروم ژيلبرت چيست؟
يکی از مهم ترين علايم ابتلا به سندروم ژيلبرت، زردی رنگ پوست و سفيدی چشم های فرد است که دليل آن افزايش ميزان بيلی روبين خون است.
برخی از مشکلات و بيماری هايی که باعث افزايش بيلی روبين خون می شوند، عبارتند از:
- بيماری مانند سرماخوردگی يا آنفلوآنزا
- گرسنگی و يا اجرای يک رژيم لاغری بسيار کم کالری
- کم شدن آب بدن
- دوران قاعدگی زنان
- انجام ورزش شديد
- کمبود خواب
هنگامی که اين مشکلات و بيماری ها برطرف شوند، زردی فرد بهبود پيدا می کند. برخی افراد در کنار ابتلا به اين بيماری، از مشکلات زير نيز رنج می برند، مانند:
- درد شکم
- احساس خستگی
- کاهش اشتها
- احساس بيماری
- سرگيجه
- سندرم روده تحريک پذير که باعث درد شکم، نفخ، اسهال و يبوست مي شود
- مشکل در تمرکز و فکر کردن
عوارض سندروم ژيلبرت کدامند؟
يکی از مهم ترين عوارض اين سندروم، ابتلا به زردی است. البته زردی آن خفيف است و تقريبا مشکلات جدی را برای فرد ايجاد نمی کند. اگر زردی همچنان ادامه پبدا کند، بايد تحت نظر پزشک اقدامات لازم را انجام داد.
قرار داشتن سطح پايين آنزيم تجزيه کننده بيلی روبين، عوارض داروهای مصرفی را افزايش ميدهد، زيرا اين آنزيم نقش مهمی در حذف برخی داروها از بدن دارد. به طور مثال اگر فردی مبتلا به سرطان باشد، به علت پايين بودن اين آنزيم، به اسهال شديد مبتلا می شود.
بنابراين اگر به اين سندروم مبتلا هستيد، بايد بدانيد که در صورت ابتلا به بيماری هايی خاص مانند سرطان بايد حتما پزشک معالج خود را در جريان بگذاريد تا داروهايی را برای شما تجويز کند که حداقل عوارض را با توجه به بيماری زمينه ای شما ايجاد کند.
روش های تشخيص سندروم ژيلبرت چيست؟
اگر فردی هنگام مراجعه به پزشک، علايم مشکلات کبدی را اظهار کند، مانند ادرار تيره و يا درد ناحيه شکم، پزشک برای بررسی موارد زير، آزمايش خون برايش تجويز می کند:
- ميزان بيلی روبين
- شمارش کامل سلول های خونی
- عملکرد کبد
اگر تست تعداد سلول های خونی و کبدی طبيعی باشد و تنها ميزان بيلی روبين او بالا باشد، ابتلای فرد به سندروم ژيلبرت را افزايش می دهد.
- سونوگرافی کبد و طحال نيز از ديگر روشهای تشخيصی است.
- همچنين تست ريفامپين به عنوان يک تست تشخيصی مورد استفاده قرار می گيرد.
درمان سندروم ژيلبرت
معمولاً هیچ درمانی لازم نیست اگر شما یا اطرافیانتان متوجه زردشدن رنگ چشمها یا پوست خود شدید، به پزشك مراجعه نمایید، زیرا بعضی از بیماریهای جدید نیز ابتدا با زردی خفیف شروع میشوند.
بیماری ژیلبرت، بیماری جدی نیست و درمان آن، با شناسایی علت بروز بیماری در فرد و رفع آن، امكانپذیر است. بر این اساس در صورتی كه علت بروز بیماری، فعالیت شدید فیزیكی باشد كاهش میزان فعالیت فیزیكی برای درمان بیماری و بهبود فرد ضروری است.
برای این اختلال دارو ضرورت ندارد ولی در صورت تشخیص پزشک آزمایش خون از نظر بیلیروبین و سایر آزمایشات برای بررسی كار كبد نیز ضروری می باشد. البته مصرف "اسيد فوليك" كه به صورت قرص در داروخانهها موجود است و از طريق غذا وارد بدن میشود، در درمان بيماری ژيلبرت نقش موثری دارد. مقدار مورد نياز روزانه "اسيد فوليك"، در حدود ۲۰۰ميكروگرم است.
در تحقيقات جديد نیز دیده می شود كه استفاده از يك نوع اسيد امينه به نام اسيدامينه متيونين به صورت SAM دو بار در روز (۵۰۰-۱۰۰۰ م.گ) یکی از مسيرهاي توليد اين انزيم را فعال ميسازد (pathwayII) و در نتيجه باعث كاهش بيلی روبین می شود.
سایر مطالب سلامت:
از کوآنزیم Q10 چه میدانید؟
چه کسانی حتما باید بر علیه هپاتیت B واکسینه شوند
بیماری آمپیم ؛ علل، علائم و درمان آن
بیماری ویلسون و راه های درمان آن
خواص گیاه آروگولا یا شابانک برای سلامتی
گیاه خرنوب چیست و چه خواصی دارد؟
علل ایجاد خار پاشنه و درمان آن