12 علامت نشانه مهم سینه پهلو یا ذات الریه
12 علامت نشانه مهم سینه پهلو یا ذات الریه
پنومونی عفونت در یک یا هر دو ریه است. باکتریها، ویروسها و قارچها عامل آن هستند. این عفونت باعث ایجاد التهاب در کیسههای هوای ریه شده که به آن آلوئولی گفته میشود. آلوئولها با مایع یا چرک پر میشوند و تنفس را دشوار میکند.
آیا ذات الریه مسری است؟
میکروبهایی که باعث ایجاد ذات الریه میشوند مسری هستند. این بدان معنی است که میتوانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
هر دو ذات الریه ویروسی و باکتریایی میتوانند از طریق استنشاق قطرات موجود در هوا ناشی از عطسه یا سرفه به دیگران سرایت کنند. همچنین با تماس با سطوح یا اشیاء آلوده به باکتریها یا ویروسهای عامل ذات الریه، میتوانید مبتلا شوید.
امکان دارد پنومونی قارچی را از محیط بگیرید. با این حال، از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود.
علائم سینه پهلو یا ذات الریه
علائم ذات الریه میتواند تهدید کننده زندگی باشد. شامل:
1. سرفه که ممکن است باعث خلط (مخاط) شود
2. تب
3. تعریق یا لرز
4. تنگی نفس که هنگام انجام فعالیتهای عادی یا حتی هنگام استراحت اتفاق میافتد
5. درد قفسه سینه که هنگام نفس کشیدن یا سرفه شدیدتر میشود
6. احساس خستگی
7. بیاشتهایی
8. حالت تهوع یا استفراغ
9. سردرد
علائم دیگر بسته به سن و سلامت عمومی فرد متفاوت است:
10. ممکن است کودکان زیر 5 سال دارای تنفس سریع یا خس خس باشند.
11. به نظر میرسد نوزادان هیچ علامتی ندارند، اما بعضی اوقات ممکن است استفراغ، کمبود انرژی داشته باشند یا در نوشیدن یا خوردنشان اختلال ایجاد شود.
12. افراد مسن ممکن است علائم خفیفتری داشته باشند. همچنین میتوانند دچار گیجی شوند و یا دمای بدنشان پایین تر از حد نرمال باشد.
علل ذات الریه یا پنومونی
انواع مختلفی از عوامل عفونی وجود دارد که میتوانند باعث ایجاد ذات الریه شوند.
پنومونی باکتریایی
شایعترین علت پنومونی باکتریایی، استرپتوکوک پنومونیه است. دلایل دیگر عبارتند از:
• مایکوپلاسما پنومونی
• هموفیلوس آنفلوانزا
• لژیونلا پنوموفیلا
پنومونی ویروسی
اغلب علت ذات الریه، ویروسهای تنفسی هستند. برخی از نمونهها عبارتند از:
• آنفولانزا
• ویروس سن سیشیال تنفسی (RSV)
• رینو ویروس (سرماخوردگی)
پنومونی ویروسی معمولاً ملایمتر است و میتواند طی یک تا سه هفته بدون درمان بهبود یابد.
پنومونی قارچی
قارچهای موجود در خاک یا فضولات پرندگان میتواند باعث پنومونی شود. اغلب در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، ایجاد میشود. نمونههایی از قارچهای عامل پنومونی عبارتند از:
• پنوموسیستیس جیرووسی
• گونههای کریپتوکوک
• گونههای هیستوپلاسموز
انواع سینه پهلو یاذات الریه
پنومونی همچنین میتواند با توجه به محل یا زمان درگیری طبقهبندی شود.
1. پنومونی بیمارستانی (HAP)
این نوع پنومونی باکتریایی در مدت اقامت در بیمارستان به وجود میآید. میتواند جدیتر از انواع دیگر باشد، زیرا باکتریهای موجود ممکن است در برابر آنتیبیوتیکها مقاومتر باشند.
2. پنومونی اکتسابی از جامعه (CAP)
پنومونی اکتسابی از جمعه (CAP) به ذات الریهای که در خارج از یک مکان پزشکی به وجود میآید، اشاره دارد.
3. پنومونی ناشی از ونتیلاتور (تهویه) (VAP)
وقتی افرادی که از دستگاه تهویه هوا استفاده میکنند، دچار پنومونی شوند، به آن VAP گفته میشود.
4. پنومونی آسپیراسیون
پنومونی آسپیراسیون هنگامی اتفاق میافتد که باکتری ها را از طریق غذا، نوشیدنی یا بزاق به ریههای خود وارد کنید. در صورت بروز مشکل در بلع یا اگر در اثر استفاده از داروها، الکل یا سایر داروها خیلی بیحال باشید، این نوع به احتمال زیاد بروز میکند.
درمان پنومونی
درمان به نوع ذات الریه، شدت و سلامت عمومی فرد بستگی دارد.
1. داروهای تجویزی
پزشک ممکن است برای کمک به درمان ذات الریه دارویی تجویز کند. داروی تجویز شده به علت خاص پنومونی بستگی دارد.
اکثر موارد پنومونی باکتریایی با آنتیبیوتیکهای خوراکی قابل درمان هستند. همیشه دوره آنتیبیوتیک خود را کامل کنید، حتی اگر احساس بهتری داشته باشید. انجام ندادن این امر مانع پاکسازی کامل عفونت شده و ممکن است در آینده درمان آن سختتر باشد.
داروهای آنتیبیوتیک روی ویروسها اثر ندارند. در بعضی موارد، پزشک ممکن است ضد ویروسی تجویز کند. با این حال، بسیاری از موارد ذات الریه ویروسی به خودی خود با مراقبت در منزل بهبود مییابند.
از داروهای ضد قارچ برای مقابله با پنومونی قارچی استفاده میشود. برای پاک کردن عفونت ممکن است مجبور شوید چندین هفته از این دارو استفاده کنید.
2. مراقبت در منزل
پزشک ممکن است در صورت لزوم، داروهای بدون نسخه (OTC) برای رفع درد و تب نیز توصیه کند. شامل:
• آسپرین
• ایبوپروفن (Advil ،Motrin)
• استامینوفن (تیلنول)
پزشک همچنین ممکن است دارویی برای تسکین سرفه توصیه کند تا بتوانید استراحت کنید. در نظر داشته باشید که سرفه به تخلیه مایع از ریه کمک می کند، بنابراین بهتر است به طور کامل متوقف نشود.
با استراحت زیاد و نوشیدن مایعات فراوان میتوانید به بهبودی خود کمک کرده و از عود مجدد جلوگیری کنید.
3. بستری در بیمارستان
اگر علائم شما بسیار شدید است و یا مشکلات سلامتی دیگری نیز دارید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید. در بیمارستان، پزشکان میتوانند ضربان قلب، درجه حرارت و تنفس شما را پیگیری کنند. درمان بیمارستانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• آنتی بیوتیک داخل وریدی که به ورید تزریق میشود
• تنفس درمانی، شامل ارسال داروهای خاص به طور مستقیم به ریهها یا آموزش دادن تمرینهای تنفسی برای به حداکثر رساندن اکسیژن رسانی
• اکسیژن درمانی برای حفظ سطح اکسیژن در جریان خون (بسته به شدت از طریق لوله بینی، ماسک صورت یا دستگاه تهویه مطبوع)
عوامل خطر پنومونی
هرکسی میتواند مبتلا به پنومونی شود، اما گروههای خاصی خطر بیشتری دارند. شامل:
• نوزادان از بدو تولد تا 2 سالگی
• افراد در سن 65 سال و بالاتر
• افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف به دلیل بیماری یا استفاده از داروها، مانند استروئیدها یا داروهای خاص سرطان.
• افرادی که شرایط پزشکی خاص مزمن دارند، مانند آسم، فیبروز کیستیک، دیابت یا نارسایی قلبی.
• افرادی که اخیراً دچار عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا شدهاند.
• افرادی که اخیراً بستری شدهاند و یا در حال حاضر در بیمارستان بستری هستند، به ویژه اگر در یک دستگاه تهویه مطبوع بودهاند یا در حال استفاده از آن هستند.
• افرادی که دچار سکته مغزی شده اند، در بلع مشکل دارند یا وضعیتی دارند که باعث عدم تحرک میشود.
• افرادی که سیگار میکشند، از انواع خاصی از دارو استفاده میکنند و یا مقدار زیادی الکل مینوشند.
• افرادی که در معرض تحریک کنندههای ریه مانند آلودگی، دود و برخی مواد شیمیایی قرار دارند.
پیشگیری از ذات الریه یا پنومونی
در بسیاری موارد، پنومونی قابل پبشگیری است.
1. واکسیناسیون
اولین خط دفاع در برابر پنومونی واکسینه شدن است. چندین واکسن وجود دارد که میتواند به پیشگیری از ذات الریه کمک کند.
این دو واکسن پنومونی به محافظت در برابر ذات الریه و مننژیت ناشی از باکتریهای پنوموکوکی کمک میکنند. پزشک میتواند بگوید کدام یک ممکن است برای شما بهتر باشد.
Prevnar 13 در برابر 13 نوع باکتری پنوموکوکی مؤثر است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) این واکسن را برای موارد زیر توصیه میکند:
• کودکان زیر 2 سال
• بزرگسالان 65 سال و بالاتر
• افراد بین 2 تا 64 سال با شرایط مزمن که خطر ابتلا به پنومونی در آنها بالاست
پنوموواکس 23 در برابر 23 نوع باکتری پنوموکوکی موثر است. CDC آن را برای موارد زیر توصیه میکند:
• بزرگسالان 65 سال و بالاتر
• بزرگسالان بین 19 تا 64 سال که سیگار میکشند
• افراد بین 2 تا 64 سال با شرایط مزمن که خطر ابتلا به پنومونی در آنها بالاست
1. واکسن آنفولانزا
پنومونی اغلب میتواند عارضه آنفولانزا باشد، بنابراین مطمئن باشید که سالانه واکسن آنفولانزا را دریافت میکنید. CDC توصیه میکند همه افراد در سن 6 ماه و بالاتر واکسینه شوند، به خصوص افرادی که ممکن است در معرض خطر عوارض آنفولانزا باشند.
2. واکسن Hib
این واکسن در برابر هموفیلوس آنفلوانزا نوع b) Hib)، نوعی باکتری که میتواند باعث پنومونی و مننژیت شود، محافظت میدهد. CDC این واکسن را برای موارد زیر توصیه میکند:
• كليه كودكان زير 5 سال
• فرزندان بزرگتر و یا بزرگسالان غیر واکسینه شده ای که شرایط بهداشتی خاصی دارند
• افرادی که پیوند مغز استخوان انجام داده اند
طبق گفتههای موسسه ملی بهداشت (NIH)، واکسنهای پنومونی مانع از همه موارد این بیماری نمیشوند. اما اگر واکسینه شده اید، به احتمال زیاد یک بیماری خفیفتر و کوتاهتر و همچنین خطر عوارض کمتری خواهید داشت.
2. سایر نکات پیشگیری
علاوه بر واکسیناسیون، موارد دیگری وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از پنومونی انجام دهید:
• سعی در ترک سیگار. سیگار کشیدن شما را مستعد ابتلا به عفونتهای تنفسی به خصوص پنومونی میکند.
• مرتباً دستان خود را با آب و صابون بشویید.
• هنگام سرفه و عطسه دهان خود را بپوشانید. بلافاصله دستمال استفاده شده را دور بیندازید.
• برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود یک شیوه زندگی سالم داشته باشید. استراحت کافی، رژیم غذایی سالم و ورزش منظم توصیه میشود.
به همراه واکسیناسیون و سایر مراحل پیشگیری، خطر ابتلا به پنومونی کاهش مییابد.
تشخیص سینه پهلو یا پنومونی
پزشک با گرفتن سابقه پزشکی شما شروع میکند. او از شما در مورد ظهور علائم و سلامت کل سوال میپرسد.
سپس نوبت معاینه بدنی است. شامل گوش دادن به ریهها با استتوسکوپ برای هرگونه صدای غیر طبیعی، مانند صدای کرک. بسته به شدت علائم و خطر ابتلا به عوارض، پزشك ممكن است دستور یك یا چند مورد از این آزمایشات را نیز دهد:
1. اشعه ایکس قفسه سینه
اشعه ایکس به پزشک کمک میکند تا علائم التهاب در قفسه سینه را جستجو کند. همچنین در تعیین محل و میزان التهاب نیز کاربرد دارد.
2. کشت خون
در این آزمایش از یک نمونه خون برای تأیید عفونت استفاده میشود. همچنین میتواند به شناسایی عامل مشکل شما نیز کمک کند.
3. کشت خلط
درکشت خلط، نمونهای از مخاط پس از سرفه شدید جمع شده، سپس برای یافتن علت عفونت به آزمایشگاه فرستاده میشود.
4. پالس اکسیمتری
پالس اکسی متری میزان اکسیژن موجود در خون را اندازه میگیرد. سنسوری که روی یکی از انگشتان قرار دارد میتواند نشان دهد که آیا اکسیژن به میزان کافی از ریهها به جریان خون حرکت میکند.
5. سی تی اسکن
سی تی اسکن تصویری واضحتر و دقیق تر از ریهها ارائه میدهد.
6. نمونه سیال
اگر پزشک فوق تخصص بیماری های ریه به وجود مایعات در فضای پلور قفسه سینه شک کند، ممکن است با استفاده از سوزنی که بین دندهها وارد میشود، نمونه مایع بگیرید. این آزمایش میتواند به شناسایی علت عفونت کمک کند.
7. برونکوسکوپی
با برونکوسکوپی مجاری هوایی ریه بررسی میشود. این کار را با استفاده از دوربین موجود در انتهای یک لوله انعطاف پذیر انجام میدهند که به آرامی در گلو و ریهها هدایت میشود. اگر علائم اولیه شدید باشد یا در صورت بستری بودن در بیمارستان و عدم پاسخ به آنتیبیوتیک، ممکن است پزشک این آزمایش را انجام دهد.
پنومونی پیاده روی
پنومونی پیاده روی یک مورد خفیفتر از ذات الریه است. مبتلایان به این نوع پنومونی حتی نمیدانند که دچار ذات الریه هستند، زیرا علائم آن بیشتر شبیه عفونت خفیف تنفسی است تا پنومونی.
علائم پنومونی پیادهروی می تواند شامل موارد زیر باشد:
• تب خفیف
• سرفه خشک بیش از یک هفته
• لرز
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• کاهش اشتها
علاوه بر این، ویروسها و باکتریها، مانند استرپتوکوکوس پنومونی یا هموفیلوس آنفلوانزا، اغلب باعث پنومونی میشوند. اما در پنومونی پیاده روی باکتریهایی مانند مایکوپلاسما پنومونیه، کلامیدوفیلیا پنومونیه و لژیونلا پنومونیه عامل بیماری هستند.
علیرغم خفیفتر بودن، پنومونی پیاده روی ممکن است به دوره بهبودی طولانیتر از پنومونی نیاز داشته باشد.
آیا پنومونی یا ذات الریه یک بیماری ویروسی است؟
چندین نوع مختلف از عوامل عفونی میتوانند باعث این بیماری شوند. ویروسها فقط یکی از آنها هستند. بقیه شامل باکتری و قارچ هستند.
برخی از نمونه های عفونتهای ویروسی که میتوانند باعث ذات الریه شوند عبارتند از:
• آنفولانزا
• عفونت ویروس سن سیشیال تنفسی RSV
• رینو ویروسها (سرماخوردگی)
• عفونت ویروس پارا آنفولانزا انسانی (HPIV)
• عفونت متاپنوموویروس انسانی (HMPV)
• سرخک
• آبله مرغان (ویروس واریسلا زوستر)
• عفونت آدنوویروس
• ابتلا به ویروس کرونا
اگرچه علائم پنومونی ویروسی و باکتریایی بسیار مشابه است، موارد پنومونی ویروسی اغلب خفیفتر از موارد پنومونی باکتریایی است. طبق گزارش NIH، افراد مبتلا به ذات الریه ویروسی در معرض خطر ابتلا به پنومونی باکتریایی هستند.
یک تفاوت بزرگ بین پنومونی ویروسی و باکتریایی، درمان است. عفونت های ویروسی به آنتی بیوتیکها پاسخ نمیدهند. بسیاری از موارد پنومونی ویروسی ممکن است با مراقبت در منزل بهبود یابد، اگرچه بعضی اوقات لازم است دارو ضد ویروس تجویز شود.
پنومونی یا سینه پهلو در مقابل برونشیت
پنومونی و برونشیت دو بیماری متفاوت هستند. پنومونی التهاب کیسههای هوا موجود در ریههاست. برونشیت التهاب لولههای برونشیست؛ لولههایی که از نای به ریهها منتهی میشوند.
عفونتها باعث ایجاد پنومونی و برونشیت حاد میشوند. علاوه بر این، برونشیت پایدار یا مزمن میتواند از طریق استنشاق آلایندهها مانند دود سیگار ایجاد شود.
عفونت ویروسی یا باکتریایی میتواند منجر به برونشیت حاد شود. در صورت عدم درمان، میتواند به پنومونی تبدیل شود. گاهی اوقات به سختی میتوان گفت که آیا این اتفاق افتاده است یا خیر. علائم برونشیت و ذات الریه بسیار مشابه است.
اگر برونشیت دارید، درمان آن برای جلوگیری از ابتلا به پنومونی مهم است.
سینه پهلو یا ذات الریه یا پنومونی در کودکان
پنومونی میتواند یک بیماری نسبتاً شایع در دوران کودکی باشد. محققان تخمین میزنند سالانه 120 میلیون مورد پنومونی در کودکان وجود دارد.
دلایل پنومونی با سن میتواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، ذات الریه به علت ویروسهای تنفسی، استرپتوکوکوس پنومونیا و هموفیلوس آنفلوانزا در کودکان زیر 5 سال شایع است.
ذات الریه به علت مایکوپلاسما پنومونی به طور مکرر در کودکان بین 5 تا 13 سال مشاهده میشود. مایکوپلاسما پنومونیه یکی از عوامل پنومونی پیاده روی است که نوع خفیفتر ذات الریه میباشد.
در صورت مشاهده موارد زیر در فرزندتان به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید:
• مشکل در تنفس
• کمبود انرژی
• تغییرات اشتها
درمانهای خانگی ذات الریه
اگرچه روشهای خانگی ذات الریه را درمان نمیکنند، اما برخی از کارها برای کمک به کاهش علائم وجود دارد.
سرفه یکی از شایعترین علائم پنومونی است. راههای طبیعی برای تسکین سرفه شامل غرغره کردن آب نمک یا نوشیدن چای نعناع است.
مواردی مانند داروهای ضد درد بدون نسخه (OTC) و کمپرس سرد میتواند برای تسکین تب مفید باشد. نوشیدن آب گرم یا خوردن یک کاسه سوپ گرم در کاهش لرز موثر است.
اگرچه داروهای خانگی میتوانند به تسکین علائم کمک کنند، اما مهم است که به برنامه درمانی خود پایبند باشید. هرگونه داروی تجویز شده را طبق دستورالعمل مصرف کنید.
بهبود ذات الریه
بیشتر افراد به درمان پاسخ میدهند و بهبود مییابند. مانند درمان، زمان بهبودی نیز به نوع و شدت پنومونی و همچنین سلامت عمومی فرد بستگی دارد.
ممکن است یک فرد جوان طی یک هفته پس از درمان، به حالت عادی برگردد. بهبودی برای دیگران ممکن است بیشتر طول بکشد و به مدت طولانی دچار خستگی شوند. اگر علائم شدید باشد، امکان دارد بهبودی چندین هفته طول بکشد.
این اقدامات را برای کمک به بهبودی خود در نظر بگیرید و به جلوگیری از بروز عوارض کمک کنید:
• مطابق دستورالعمل پزشک خود به برنامه درمانی بپیوندید و تمام داروها را مصرف کنید.
• برای کمک به بدن در مبارزه با عفونت، به میزان کافی استراحت کنید.
• به مقدار زیاد مایعات بنوشید.
• از پزشک در مورد ملاقات پیگیری خود بپرسید. پزشک برای اطمینان از پاکسازی کامل عفونت، ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس انجام دهد.
عوارض ذات الریه
ذات الریه ممکن است عوارضی ایجاد کند، به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری مزمن مانند دیابت دارند.
1. وخیم شدن شرایط مزمن
اگر از قبل بیماری خاصی دارید، پنومونی میتواند آنها را بدتر کند. این بیماریها شامل نارسایی احتقانی قلب و آمفیزم است. برای برخی افراد، پنومونی خطر ابتلا به حمله قلبی را افزایش میدهد.
2. باکتری
باکتریهای ناشی از عفونت ذات الریه ممکن است در جریان خون گسترش یابد. میتواند به فشار خون خطرناک، شوک سپتیک و در برخی موارد نارسایی ارگان منجر شود.
3. آبسه ریه
آبسه حفرهای در ریههاست که حاوی چرک است. با انتی بیوتیکها قابل درمان هستند. بعضی اوقات ممکن است برای از بین بردن چرک نیاز به تخلیه یا جراحی داشته باشد.
4. اختلال در تنفس
ممکن است هنگام نفس کشیدن در دریافت میزان کافی اکسیژن دچار مشکل شوید. گاهی به دستگاه تهویه مناسب نیاز پیدا می کنید.
5. سندرم دیسترس تنفسی حاد
نوعی شدید از نارسایی تنفسی و یک فوریت پزشکی است
6. افیوژن پلوری
در صورت عدم درمان پنومونی، ممکن است اطراف ریهها و درون پلور مایع جمع شود که افیوژن پلوری نامیده میشود. پلور غشای نازکی است که قسمت بیرونی ریهها و قسمت داخلی قفسه دندهها را میپوشاند. مایع ممکن است آلوده شده و نیاز به تخلیه داشته باشد.
7. مرگ
در بعضی موارد، پنومونی میتواند کشنده باشد. براساس CDC، بیش از 49000 نفر در ایالات متحده در سال 2017 بر اثر ذات الریه درگذشتند.
آیا پنومونی قابل درمان است؟
انواع عوامل عفونی باعث ذات الریه میشوند. با شناخت و درمان مناسب، بسیاری از موارد پنومونی بدون عوارض قابل درمان است.
در مورد عفونتهای باکتریایی، متوقف کردن زود هنگام آنتی بیوتیکها باعث میشود عفونت کاملاً پاک نشود. این بدان معنی است که پنومونی ممکن است برگردد. توقف زود هنگام مصرف آنتی بیوتیکها همچنین میتواند در مقاومت آنتیبیوتیکی نقش داشته باشد. درمان عفونتهای مقاوم به آنتی بیوتیک مشکلتر است.
پنومونی ویروسی اغلب در طی یک تا سه هفته با درمان در خانه برطرف میشود. در بعضی موارد، ممکن است به ضد ویروسها احتیاج داشته باشید. داروهای ضد قارچ، پنومونی قارچی را درمان میکنند و ممکن است نیاز به یک دوره طولانیتر از درمان داشته باشند.
مراحل پنومونی
پنومونی ممکن است براساس ناحیه ای که در آن تأثیر دارد طبقه بندی شود:
1. برونکوپنومونیا
برونکوپنومونیا مناطقی را در هر دو ریه تحت تأثیر قرار میدهد. عامل عفونی غالباً در نزدیکی یا اطراف برونش تجمع یافته است. برونشها لولههایی هستند که از نای به ریهها منتهی میشوند.
2. پنومونی لوبار
پنومونی لوبار بر یک یا چند لوب ریه تأثیر میگذارد. هر ریه از چند لوب تشکیل شده است که بخشهای مشخص شده از ریه هستند.
با توجه به پیشرفت آن، پنومونی لوب را میتوان به چهار مرحله تقسیم کرد:
1. احتقان. بافت ریه سنگین شده و احتقان ظاهر میشود. مایعات پر از ارگانیسمهای عفونی در کیسههای هوا جمع شده است.
2. قرمز و سفت شدن. سلولهای قرمز خون و سلولهای ایمنی بدن وارد مایعات شدهاند. این امر باعث میشود ریهها از نظر ظاهری قرمز و جامد به نظر برسند.
3. خاکستری و سفت شدن. گلبولهای قرمز خون در حالی که سلولهای ایمنی باقی مانده اند شروع به تجزیه میکنند. شکسته شدن گلبولهای قرمز باعث تغییر رنگ، از قرمز به خاکستری میشود.
4. بهبود. سلولهای ایمنی پاکسازی عفونت را آغاز میکنند. سرفه به بیرون راندن بقایای مایع کمک میکند.
ذات الریه یا سینه پهلو در دوران بارداری (حاملگی)
ذات الریه ای که در دوران بارداری رخ میدهد، پنومونی مادری نامیده میشود. زنان باردار بیشتر در معرض خطر ابتلا به شرایطی مانند ذات الریه هستند. این مشکل به دلیل سرکوب طبیعی سیستم ایمنی بدن است که هنگام بارداری اتفاق میافتد.
علائم پنومونی در سه ماهههای مختلف، متفاوت نیست. با این وجود، ممکن است بعداً به دلیل ناراحتیهای دیگری که ممکن است با آنها روبرو شوید، بعضی از آنها را در دوران بارداری دیرتر متوجه شوید.
بیشتر بخوانید :
موارد مصرف و عوارض جانبی قرص لووفلوکساسین چیست؟