نقد و بررسی کتاب گوساله و دونده ی دو استقامت
مو یان، به معنی «سکوت کن» نام مستعار نویسندهی سرشناس چینی، گوان موئه است او نویسندهی محبوب چینی و برندهی جایزه نوبل ادبیات است که بیرون از مرزهای کشور چین طرفداران زیادی دارد. کتاب گوساله و دوندهی دو استقامت از دو داستان بلند تشکیل شده است. اصغر نوری اولین مترجمی است که آثار مو یان را به فارسی برگردانده است.
دربارهی کتاب گوساله و دوندهی دو استقامت اثر مو یان
کتاب «گوساله و دوندهی دو استقامت» یکی از نوشتههای شناخته شدهی مو یان، نویسندهی معاصر چینی است. اصغر نوری، این کتاب را از نسخهی فرانسوی به فارسی ترجمه کرده و در اختیار علاقمندان قرار داده است. کتاب «گوساله و دوندهی دو استقامت» یکی از بهترین کتابهای مو یان برای ورود به دنیای جذاب اوست است. این کتاب تمام ویژگیهای سبک مو یان را در بر میگیرد. مو یان در آغاز داستان با بهره گرفتن از روستای زادگاهش خواننده را با تاریخ سرزمین و قصههای خود پیوند میدهد. این کتاب از دو داستان بلند و مجزا تشکیل شده است. او شخصیتهای داستان خود را از میان مردم عادی انتخاب کرده است و با زبانی طنز و گاهی با کنایه به بیان دغدغههای اجتماعی، مشکلات فرهنگی و نابسامانیهای اقتصادی میپردازد.
دربارهی مو یان نویسندهی کتاب گوساله و دوندهی دو استقامت
مو یان نام مستعار گوان موئه نویسندهی معاصر چینی است. او در 17 فوریه سال 1955 در شهر گائومی به دنیا آمد. مو یان نوجوانی و جوانی پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت. او مدرسه را رها کرد و به عنوان کارگر به یک کارخانه تولید مشتقات نفتی پیوست. فعالیتهای سیاسی و مشارکت در ارتش آزادیبخش مردم بخشی دیگر از ماجراجوئیهای او بود. او شغلهای گوناگونی را امتحان کرد و برای مدتی به عنوان مدرس در آکادمی فرهنگ ارتش آزادی بخش مشغول به کار شد. مو یان در این میان ادامه تحصیل را فراموش نکرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال 1991 از دانشگاه پکن اخذ نمود.
سبک، آثار و افتخارات مو یان نویسندهی کتاب گوساله و دوندهی دو استقامت
مویان در نگارش داستانهای خود از سبک رئالیسم پیروی میکند. ماجراهای تلخ و شیرین دوران کودکی، افسانههای محلی و روستای محل تولدش، همگی الهام بخش داستانهای او بوده است. مو یان نویسندهای است که از فقر و رنج مردم مینویسند. آنچه که قلم مو یان را از دیگر نویسندگان معاصر کشور چین جدا میکند، تلفیق ادبیات کهن چینی و دغدغههای اجتماعی روز مردم است. رمانهای او مضمون اجتماعی دارد و طنز سیاه بخش جدا نشدنی داستانهای اوست. لحن او آنچنان خاص و ویژه است که مخاطب تنها با مطالعه نصف یک صفحه میتواند نام او را به درستی حدس بزند. یکی از شاخصترین خصوصیات قلم او، حذف مرزبندیهای مشخص برای زمان یا کیفیت عناصر است. به همین علت است که او را نویسندهای واقعگرا و وهم آلود دانستهاند. مو یان به همین دلیل همین سبک ویژه توانست جایزهی نوبل ادبیات سال 2012 را از آن خود کند. او هم چنین افتخارات ملی متعددی را کسب کرده است. او در سال 1998 نامزد دریافت جایزه نوی اشتات بود که جایزهای ادبی از سوی دانشگاه اوکلاهما است. وی سال 2007 نیز به عنوان نامزد جایزه من بوکر آسیا انتخاب شد، اما موفق نشد تا این جایزه را به خود اختصاص دهد.
پیش از آنکه مو یان جایزهی ادبی نوبل را از آن خود کند، هیچ یک از کتابهای او به فارسی ترجمه نشده بود. اما در حال حاضر تعدادی از محبوبترین آثار او در اختیار علاقمندان به رمان و داستانهای چینی قرار گرفته است. از میان آثار مو یان میتوان به کتابهای «دست از این مسخرهبازی بردار، اوستا» و «ذرت سرخ» اشاره کرد. کتاب «ذرت سرخ» یکی از محبوبترین آثار مو یان است که یک فیلم سینمایی با اقتباس از آن ساخته شده است.
کتاب گوساله و دوندهی دو استقامت جزو کتابهای حجیم و بلند با موضوع رمان و داستانهای چینی است. این کتاب برای افرادی که وقت بیشتری برای مطالعه دارند و میخواهند در زمینهی رمان و داستانهای چینی زمان بیشتری را به مطالعه اختصاص دهند انتخاب مناسبی است.
در بخشی از کتاب گوساله و دوندهی دو استقامت میخوانیم
در نزد ما کلمهی «دست راستی» از ازل مترادف «آدم خرپول» است. فکر میکردیم اگر به یکی از آنها رجوع کنیم. میتوان برای همهی مشکلات این جهانی راه حل ایده آلی پیدا کرد. وقتی ماده گاوی دیگر نمیچرد. مرغی دیگر تخم نمیکند یا زنی نازا شده است، میتوان به یک دست راستی مراجعه کرد. دلیل اصلی این که چرا این طور فکر میکردیم. این بود که در اردوگاه ژیاوهی، به فاصلهی سه لی از روستای دایانگلان ما، چهارصد نفر از دست راستی های استان مان جمع شده بودند که تقریبا تمامشان در مهارتی شناخته شده صاحب عنوان بودند. از بین آنها می توان به این افراد اشاره کرد: لی زهان، سردبیر روزنامهی محلی، لو لی بیستوری، رئیس بخش پزشکی بیرونی بیمارستان مردمی، ژیاانگ جیاینگ، ستارهی گروه محلی اپرای پکن، سونگ چائو بازیگر تئاتر گزو جینگ, نوازندهی اِرهو، گروه فلکلور, مهندس کل کمپانی ساخت، و همین طور چند استاد رباضی و ادبیات دانشگاه, دانشکدههای پرورش و بهبود ژنتیک انستیتوی کشاورزی، قهرمانان ورزش کارگران در رشتههای پرش ارتفاع، پرش طول، شناء دو سرعت, دوی استقامت، بازیکنان پینگ پنگ، بسکتبال، فوتبال و یک پرتابگر نیزه؛ آن نویسندهی چشم بادامی هم بود که رمانهای فاسد مینوشت و همین طور یک کارشناس حسابداری بانک و کلی دانشجو در تمام رشته ها که انگ دست راستی رویشان خورده بود. بالاخره، این اردوگاه کوچک جیاوهی همهی استعدادها را در خود جمع کرده بود: تقریبا همهی کسانی که در استان به عنوان یک شخص معتبر شناخته می شدند. آنجا بودند.
این افراد از خرده پاها نبودند و اگر جزو دست راستیها طبقه بندی نشده بودند، برای ما پسرهای دیگر روستا، شانس ملاقات آنها چیزی شبیه رفتن به عرش بود. پیرمرد آبله روی روستا هو جی، تعریف میکرد که ژیانگ جیاینگِ خواننده قبل از آزادی، یک سرمایه دار را از پشت شيشه بوسیده بود و ده شمش طلا به جیب زده بود. و اگر آن شيشه بین شان نبود اگر با او هم بستر میشد... خدای من، میگذارم خودتان تخیل کنید که چند شمش نصیبش میشد! همین ژیانگ جیاینگ بود که همراه خواهر من توی مرغداری کار میکرد. خواهرم رئیس گروه دوم اردوگاه بود و ژیانگ جیاینگ تحت فرمان او بود: اگرخواهرم بهش میگفت که فضلهی مرغ ها را با بیلچه جمع کند یا برود سراغ تخم مرغ ها، او انجام می داد. اطاعت میکرد. جرات کوچکترین نافرمانی را نداشت. بعضیها باگفتن این که او «یک ققنوس سرخورده است که اندازه ی یک مرغ هم نمیارزد» ملامتش میکردند.
مطالب مرتبط:
نقد و بررسی کتاب سمک عیار
معرفی کتاب شغل پدر نوشته سرژ شالاندون
کتاب فلسفی راز فال ورق شاهکاری از یوستین گوردر
15 کتاب به پیشنهاد بیل گیتس برای پیشرفت زندگی
معرفی رمان خارجی ظلمت در نیمروز اثر آرتور کوستلر
منبع: فیدیبو