بررسی کتاب سکوت اثر سوزان کین
چند نفر درونگرا را می شناسید؟ جواب واقعی احتمالا شما را شگفت زده خواهد کرد. به نظر می رسد در فرهنگ ما، که از دبستان تا دنیای کسب و کار بر کار گروهی تاکید می شود، همه چیز به نفع افراد برونگراست. خوشبختانه، افراد درونگرا در هرجایی یک سخنگوی جدید دارند: نویسنده کتاب سکوت سوزان کین کسی که خودش مدعی است درونگراست و تلاش دارد تا جایگاه افراد درونگرا را در فرهنگ و جامعه بهتر بشناسد.
خانم سوزان کین، با کتاب سکوت: قدرت افراد درونگرا در دنیایی که نمی تواند از صحبت کردن باز ایستد، از طریق تحقیقات جدید و قدیم، تجارب شخصی، و حتی شیمی مغز، در حالتی جذاب و بسیار قابل مطالعه، به بررسی درونگرایی می پردازد. کین با تعمق در درونگرایی به دنبال راه هایی است که افراد درونگرا و برونگرا درک بهتری از یکدیگر داشته و افراد درونگرا تضادهای خود را همچون توانایی عمل کردن همانند افراد برونگرا در بعضی موقعیت ها را درک کنند. “سکوت که برای هر فرد درون گرا”و هر فرد برونگرایی که یک فرد درون گرا را می شناسد (و بیش از یک سوم از ما درونگرا هستیم) به راحتی در دسترس و نشاط آور است، توان بالقوه ای برای ایجاد تغییرات اساسی در «آرمان فرد برونگرا» دارد.”- مالیسا کنت
سوال و جواب با نویسنده ای به نام سوزان کین
سوال: چرا این کتاب را نوشتید؟
پاسخ: به همان دلیل که «بتی فرایدن» کتاب «رازهای زنانه» را در سال ۱۹۶۳ منتشر کرد. اولا افراد درونگرا برای افراد برونگرا همان چیزی هستند که در آن زمان زنان برای مردان بودند. در ثانی دسته بندی کردن شهروندان با مقادیر بسیاری از استعدادهای بکر. مدارس، محیط های کاری و اماکن مذهبی ما برای افراد برونگرا طراحی شده اند و بسیاری از افراد درونگرا بر این باورند که یک جای کار اشتباه است و آن ها باید تلاش کنند که افراد برونگرا را «کنار بزنند». این انحراف در برابر درونگرایی منجر به هدر رفتن عظیم استعداد، انرژی و در نهایت شادی می شود.
سوال: اهمیت شخصی این موضوع برای شما در چیست؟
پاسخ: وقتی که بیست ساله بودم در وال استریت به کار وکالت شرکت مشغول بودم. در ابتدا فکر می کردم که با یک چالش بزرگ روبرو هستم، زیرا فکر می کردم که یک وکیل موفق وقتی که مورد توجه همه است، راحت است در حالیکه من درونگرا بودم و احساس خجالت داشتم. اما خیلی زود به این نتیجه رسیدم که روحیه ی من مزایای زیادی دارد: من در وفاداری و دوستی های دوجانبه به خوبی عمل می کردم، در پشت صحنه می توانستم درها را ببندم، تمرکز کنم و کار را بخوبی انجام دهم؛ و مانند بسیاری از افراد درونگرای دیگر، تمایل داشتم تا زیاد سوال کرده و به دقت به پاسخ آن ها گوش فرا دهم، که در مذاکره ابزاری بی ارزش است. فهمیدم که از آنچه که فرهنگ کلیشه ای در شما این باور را ایجاد می کند که افراد درون گرا موفق نیستند، چیزی بیشتر در حال اتفاق افتادن می باشد. باید بیشتر می فهمیدم، بنابراین پنج سال گذشته را صرف تحقیق در مورد توانایی های درون گرایی نمودم.
سوال: آیا زمانی وجود داشته که جامعه آمریکا برای درونگرایی ارزش بیشتری قائل شود؟
پاسخ: در سال های اولیه در کشور، کسب احترام برای افراد درونگرا راحت تر بود. آمریکا یک بار دارای فرهنگی بود که مورخ فرهنگی به نام وارن ساسمن آن را «فرهنگ شخصیت» می نامد، که این فرهنگ برای قدرت درونی، صداقت و کارهای خوب شما وقتی که کسی به دنبال این موارد نبود، ارزش قائل می شد. شما با سکوت، محافظه کاری و باوقار بودن می توانستید بسیار تاثیر گذار باشید. به گفته امرسون، آبراهام لینکلن به عنوان فردی شناخته می شد که با انجام کارهای برتری جویانه به دیگران توهین نمی کرد.
سوال: شما گفته اید که چگونه ما می توانیم افراد درون گرا را در محیط کار بهتر پذیرا باشیم. می توانید توضیح دهید؟
پاسخ: افراد درونگرا در محیط هایی رشد می کنند که خیلی انگیزه نمی دهند- محیطی که در آن، بتوانند قبل از صحبت (عمیقا) فکر کنند. این موضوع اثراتی به همراه دارد. در اینجا دو مورد قابل ذکر هستند: (۱) افراد درون گرا بهترین عملکرد را در محیط های ساکت و خصوصی دارند – اما متاسفانه ما دقیقا مسیر مخالف را دنبال می کنیم، به سمت دفاتر کاری با نقشه های باز هستیم. (۲) اگر می خواهید بهترین عملکرد را از مغز همه کارکنان داشته باشید، همینطوری با آن ها جلسه نگذارید و فکر کنید که نظرات همه را شنیده اید. شما همه نظرات را نمی شنوید؛ شما فقط نظرات افرادی را که صریح صحبت می کنند می شنوید. از کارکنان بخواهید که قبل از جلسه نظرات خود را بنویسند، و مطمئن شوید که به همه فرصت صحبت کردن داده اید.
سوال: سکوت گاهی باعث ترس والدین بچه هایی می شود که درونگرا هستند. بچه های درونگرایی که در خانه یا در مدرسه هستند برای رشد و پیشرفت به چه محیطی نیاز دارند؟
پاسخ: بهترین کاری که والدین و معلمین برای بچه های درونگرا می توانند انجام دهند این است که آن ها را برای آنچه که هستند آماده کرده و احساسات آن ها را تشویق کنند. یعنی: (۱) فضای مورد نیاز آن ها را فراهم کنند. اگر آن ها بعد از مدرسه نیاز دارند تا به جای شرکت در فعالیت های فوق برنامه، در اتاقشان تنها باشند، مشکلی نیست. (۲) به آن ها اجازه دهید تا خودشان مهارت های جدید را کسب کنند. مثلا اگر آن ها به صورت گروهی شنا یاد نمی گیرند، به آن ها به صورت خصوصی آموزش دهید. (۳) آن ها را به صورت «خجالت آور» خطاب نکنید – آن ها این برچسب را باور کرده و همواره احساس اضطراب خواهند کرد تا اینکه آن را تحت کنترل خود احساس کنند.
سوال: مزایای درونگرا بودن چیست؟
پاسخ: این مزایا آنقدر زیاد هستند که در این مجال کم قابل بیان نیست، اما دو ویژگی متضاد هستند که به نظر می رسد به نفع افراد درونگرا می باشند: افراد درونگرا دوست دارند تنها باشند – و افراد درونگرا از همکاری لذت می برند. مطالعات می گویند که بیشتر افراد خلاق، افرادی درونگرا هستند، و این تا حدودی به خاطر ظرفیت سکوت آن هاست. افراد درونگرا، محتاط بوده و متفکرانی هستند که می توانند تنهایی مورد نیاز تولید ایده را تحمل کنند. از طرف دیگر، پیاده سازی ایده های خوب نیاز به همکاری داشته و افراد درونگرا احتمالا محیط های دارای همکاری را بیشتر ترجیح می دهند در حالیکه افراد برونگرا محیط های رقابتی را بیشتر ترجیح می دهند.
مطالب مرتبط:
معرفی کتاب درس های نیچه برای زندگی نوشته جان آرمسترانگ
پرفروش ترین کتاب ها
کتاب هایی که باید بخوانیم (2)
معرفی کتاب آخرین سفر شاه اثر ويليام شوكراس
دانلود کتاب گویای چهار اثر از فلورانس اسکاول شین
منبع: کاروژ