آیا با انواع میناکاری آشنا هستید؟
انواع میناکاری بسته به نوع روش تولید به مینای برجسته، خانه بندی، نقاشی، مرصع و شکری تقسیم می شود.
مینای برجسته
یکی از انواع میناکاری است که در آن، طرح و نقش بر روی زیرساخت مینا حک شده و نقوش مورد نظر قملزنی می شود. سپس مرحله لعابکاری و نقاشی روی کار انجام می شود.
مینای خانه بندی
یکی از انواع میناکاری است که در آن، طرح و نقش به وسیله سیم های نازک فلزی روی زیرساخت چسبانده شده و سپس به همدیگر لحیم کاری می شوند. سپس برجستگی های به وجود آمده را با رنگ های مینا پر می کنند.
مینای نقاشی
یکی از انواع میناکاری است که در آن، زیرساخت فلزی را با لعاب مینای سفید پوشانده و سپس آن را در کوره می پزند. در نهایت عمل طراحی و نقاشی انجام می شود.
مینای مرصع
یکی از انواع میناکاری است که در آن، دانه هایی از جنس سنگ های زینتی، طلا یا جواهر را بر روی ظروف مینا می چسبانند. "آرتور پوپ" ابداع مینای مرصع را به ایرانیان نسبت می دهد.
مینا شکری
در این نوع مینا، زیرساخت فلزی را با لعاب سفید پوشش می دهند. سپس لعاب ایجاده شده را در داخل کوره قرار داده و زمانی که ذوب شد، بلافاصله در داخل آب می ریزند. در این حالت، لعاب در داخل آب به صورت گلوله گلوله درآمده و مانند شکر دانه دانه می شود. در مرحله بعد، زیرساخت را با رنگ های تیره نظیر مشکی یا لاجوردی و یا قرمز پوشش داده و عمل طراحی و نقاشی را روی آن انجام می دهند. سپس خرده های شکری لعاب سفید را بر سطح مینا می پاشند.
برای اینکه این خرده های شکری بر روی زیرساخت بچسبد از چسب به دانه استفاده می کنند. مهمترین ویژگی چسب به دانه این است که در هنگام سوختن، هیچگونه اثر کربنی بر جای نمی گذارد. در نهایت مینا در کوره قرار گرفته و دانه های شکری در داخل لعاب زیرساخت ذوب شده و حالتی دانه دانه به خود می گیرد.
مطالب مرتبط:
آشنایی با نقره کاری شیراز
آشنایی با موزه فرش ایران
مواد اولیه میناکاری و استفاده از آنها در ساخت مینا
منبع: پرسیس آرت