معرفی نکاتی برای تفسیر زبان بدن
زبان بدن یعنی پیام های غیر کلامی که برای ارتباط برقرار کردن، از آن استفاده می کنیم. به گفته ی متخصصان، این پیام های غیر کلامی، بخش زیادی از ارتباطات روزمره را تشکیل می دهند. از حالت های چهره تا حرکات بدن، مطالبی که به زبان نمی آوریم هم می توانند حجم زیادی اطلاعات را منتقل کنند. گفته می شود که زبان بدن، حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد از کل ارتباطات را تشکیل می دهد. تفسیر زبان بدن مهم است، اما لازم است به نشانه های دیگر مثل شرایط وقوع آن ها نیز توجه کنیم. در بسیاری از موارد، شما باید به مجموعه ی نشانه ها توجه کنید، و نه فقط یک اقدام خاص از طرف فرد.
اگر می خواهید زبان بدن دیگران را به درستی تفسیر کنید، می بایست نشانه های زیر را بیاموزید.
حالت چهره
تصور کنید که یک فرد تا چه میزان می تواند با حالت های چهره اش، حرف یا مفهومی را منتقل کند. یک لبخند، می تواند شادی یا رضایت را منتقل کند. یک اخم ممکن است نشانه ی نارضایتی یا ناراحتی باشد. در بعضی موارد، حالت چهره حس واقعی ما نسبت به شرایطی خاص را برملا می کند؛ یعنی زمانی که می گویید خوبم، اما چهره شما چیز دیگری را نشان می دهد.
تنها چند مورد از احساساتی که از طریق چهره قابل انتقال هستند عبارتند از:
- خوشحالی
- ناراحتی
- عصبانیت
- تعجب
- انزجار
- ترس
- پریشانی
- هیجان
- تمایل
- اهانت
حتی حالات چهره یک فرد به ما کمک می کند تا بفهمیم حرف های او حقیقت داشته و آیا وی قابل اعتماد است یا خیر. تحقیقات نشان داده، قابل اعتمادترین حالت چهره، شامل یک لبخند ملیح و کمی بالا بردن ابرو است. به گفته ی محققان، این حالت چهره می تواند هر دو حس دوستی و اعتماد به نفس را منتقل کند.
هم چنین حالات چهره، جزو عمومی ترین فرم های زبان بدن هستند. در تمام دنیا، حالت های چهره مثل ترس، عصبانیت، ناراحتی و شادی یکسان است. مثلا برخی محققان در پژوهش های خود ثابت کرده اند که حالت های چهره در هنگام لذت، عصبانیت، ترس، شادی و غم، در تمام جهان بصورت یکسان تلقی می شود.
بعلاوه، ما هوش دیگران را بر اساس چهره و حالت های آن ها می سنجیم. نتایج یک تحقیق نشان می دهد که افرادی با چهره باریک تر و بینی برجسته تر، در نظر ما باهوش تر هستند. هم چنین افرادی با لبخند و حالت چهره ی شاد، نسبت به کسانی که حالت چهره ی عصبانی دارند، تیزهوش تر به نظر می رسند.
چشم ها
چشم ها اغلب به عنوان دریچه ی روح شناخته می شوند؛ زیرا بسیاری از افکار و احساسات افراد را برملا می کنند. زمانی که با شخصی دیگر توجه به حرکات چشم در هنگام صحبت با دیگران، بخشی مهم و طبیعی از فرایند ارتباط است. موارد رایجی که در هنگام توجه به چشمان دیگران مشاهده می کنید عبارتند از: برقراری ارتباط چشمی یا دزدیدن نگاه، تعداد پلک زدن و گشاد شدن مردمک چشم.
زمانی که در حال ارزیابی زبان بدن هستید، به حالت های زیر در چشمان طرف مقابلتان توجه کنید:
خیره شدن
هنگامی که با فردی در حال مکالمه هستید، اگر مستقیما به چشم هایتان نگاه کند یعنی به حرف های شما توجه کرده و به آن علاقه دارد. البته زل زدن طولانی مدت، احساس تهدید آمیزی را منتقل می کند. از سوی دیگر، قطع کردن تماس چشمی و نگاه مکرر به اطراف، می تواند این حس را منتقل کند که فرد پریشان یا ناراحت است و یا تلاش در پنهان کردن احساسات واقعی خود دارد.
پلک زدن
پلک زدن یک امر طبیعی است؛ اما باید توجه کنید که آیا طرف مقابل شما، کمتر یا بیشتر از حالت طبیعی پلک می زند؟ افراد معمولا هنگامی که حس ناراحتی یا پریشانی کنند؛ بیشتر پلک می زنند. پلک زدن کمتر از حد معمول یعنی فرد عمدا سعی دارد که حرکات چهره اش را پنهان کند. برای مثال در بازی پوکر شخصی که کمتر پلک می زند، تلاش بر پنهان کردن هیجان خود، نسبت به کارت هایش دارد.
سایز مردمک
سایز مردمک می تواند یک نشانه خفیف در ارتباط غیر کلامی باشد. درست است که تغییرات نور محیط، عامل تغییر سایزمردمک است؛ اما گاهی احساسات هم تغییرات کوچکی در آن ایجاد می کند. برای مثال، ممکن است عبارت نگاه عاشقانه را شنیده باشید؛ این عبارت زمانی بکار می رود که فردی جذب دیگری شده است. مردمک خیلی گشاد نشان می دهد که فرد علاقه مند یا مجذوب شده است.
دهان
توجه به حالت ها و حرکات دهان نیز می تواند در فهمیدن زبان بدن موثر باشد. مثلا گزیدن لب پایین شاید نشان دهنده ی حس نگرانی، ترس یا احساس عدم امنیت باشد. پوشاندن دهان اگر در هنگام خمیازه یا سرفه صورت گیرد، نشانه ی ادب است؛ اما در شرایط دیگر ممکن است تلاشی بر پوشاندن مخالفت یا اخم فرد باشد. گویا لبخند یکی از بهترین نشانه های زبان بدن است؛ اما از لبخند نیز می توان برداشت های بسیار گوناگونی داشت. یک لبخند ممکن است واقعی باشد؛ اما در شرایط دیگری نیز، ممکن است معنی ابراز خوشحالی دروغین، ریشخند یا بدبینی بدهد.
هنگام تفسیر زبان بدن، به نشانه های زیر در لب ها و دهان دقت کنید:
بهم فشردن لب ها
بهم فشردن لب ها شاید نشانه ی بی میلی، عدم رضایت یا بی اعتمادی باشد.
گزیدن لب ها
افراد ممکن است در هنگام اضطراب، نگرانی یا استرس لب هایشان را بگزند. این کار همچنین می تواند نشان دهنده تحریک شدن باشد.
پوشاندن دهان
زمانی که فردی قصد پنهان کردن واکنش احساسی خود را دارد؛ شاید جلوی دهانش را بپوشاند تا خنده یا پوزخندش را نشان ندهد.
بالا یا پایین رفتن دهان
تغییر اندک حالت دهان، نشانه ی خفیفی از احساسات شخص است. وقتی حالت دهان رو به بالا متمایل می شود، احتمالا به معنی شادی یا خوش بینی درفرد است.از طرف دیگر، رو به پایین متمایل شدن دهان به می تواند معنی ناراحتی، عدم رضایت یا دهن کجی بدهد.
ایما و اشاره
ایما و اشاره، یکی از مستقیم ترین و آشکار ترین علایم زبان بدن است. دست تکان دادن، اشاره کردن و نشان دادن اعداد با انگشت ها، علایمی بسیار رایج بوده و فهمیدن و تفسیر آن ها نیز بسیار راحت است. البته برخی از این اشارات ممکن است در فرهنگ های گوناگون معانی مختلفی را منتقل کنند؛ به عنوان مثال، نشان دادن انگشت شست در هر کشور معنی متفاوتی دارد.
در زیر، چند مثال از اشارات رایج و معنی آن ها بیان شده است :
مشت کردن دست
مشت کردن دست در بعضی موارد نشانه عصبانیت و گاهی علامت هم بستگی است.
پالا و پایین نگه داشتن انگشت شست
اغلب بالا بردن شصت علامت توافق و پایین آوردن آن به معنی عدم توافق است.
نشان دادن علامت OK
با بهم چسباندن نوک انگشت شست و اشاره به صورت دایره ای و صاف کردن سه انگشت دیگر؛ دست در حالتی قرار می گیرید که برای نشان دادن OK یا مرتب بودن اوضاع قابل استفاده است. البته در بعضی از بخش های اروپا، این علامت به این معنا است که “تو هیچی نیستی!”. و در برخی از کشور های آمریکای جنوبی هم این علامت معنی زننده ای دارد.
نشان دادن V (نشان پیروزی)
در بعضی از کشور ها، بالا بردن انگشت اشاره و وسط به شکل حرف V ، معنی پیروزی و یا صلح می دهد. در استرالیا و بریتانیا، اگر پشت دست به سمت بیرون باشد، علامت V معنی توهین آمیزی دارد.
دست ها و پاها
دست ها و پاها در انتقال پیام های غیر کلامی موثر هستند. دست به سینه بودن، حالت تدافعی را می رساند؛ و رو هم انداختن پاها، نشان دهنده عدم دوست داشتن یا ناراحتی از شخصی دیگر است.
علامت های خفیف دیگری نیز در مورد دست و پا وجود دارند؛ مثلا باز کردن زیاد دست ها برای نمایش قدرت یا بزرگتر به نظر رسیدن است؛ در حالی که نزدیک کردن دست ها به بدن، معنی کوچک نشان دادن خود یا دور کردن توجه را می دهد.
در هنگام تفسیر زبان بدن دیگران، به علامت های دست و پا که در ادامه آمده است توجه کنید:
دست به سینه
این حالت ممکن است نشان دهنده حالت دفاعی، خودداری یا عدم پذیرش باشد.
دست به کمر ایستادن
دست به کمر ایستادن ممکن است معنی آمادگی و توانایی فرد در کنترل اوضاع است؛ البته شاید هم به منظور پرخاشگری باشد.
بهم رساندن دست ها در پشت
این حالت، شاید نشان دهنده بی حوصلگی، اضطراب یا حتی عصبانیت فرد باشد.
ضربه زدن با انگشت یا بی قراری
این حرکات نشان دهنده بی حوصلگی، بی تابی یا قرار گرفتن در شرایط غیر قابل تحمل است.
روی هم انداختن پاها
پا روی پا انداختن یعنی ذهن شخص در حالت عدم پذیرش بوده و یا او به حریم خصوصی بیشتری نیاز دارد.
حالت بدن
حالت بدن بخش مهمی از زبان بدن را تشکیل می دهد. اصطلاح حالت بدن، به نحوه ایستادن، نشستن و …، و همچنبن شکل فیزیکی کلی یک فرد اشاره دارد. وضعیت بدن می تواند اطلاعات فراوانی از احساسات یک فرد، و همچنین ویژگی های شخصیتی وی مثل اطمینان، راحتی یا فروتنی را به ما بدهد.
برای مثال، صاف نشستن به معنی تمرکز و توجه فرد به اوضاع است. از طرفی، خم شدن بدن رو به جلو در هنگام نشست، به معنی سر رفتن حوصله و بی تفاوتی فرد است.
در هنگام تفسیر زبان بدن، به حالت های زیر توجه کنید
وضعیت راحت بدن
نگه داشتن بدن در وضعیت راحت و باز است؛ به معنی دوستی، راحتی و رضایت است.
وضعیت بسته بدن
در این وضعیت، فرد با خم شدن رو به جلو، و یا نزدیک نگه داشتن دست ها و پاها به بدن (حالت دست به سینه یا انداختن پا روی پا) به نوعی بدن خود را می پوشاند. این حالت نشان دهنده خصومت، عدم دوستی و اضطراب است.
حریم خصوصی
تا به حال شنیده اید که شخصی بگوید که حریم شخصی او حفظ نشده؟ و آیا تا به حال کسی آنقدر نزدیک به شما ایستاده که احساس معذب بودن و ناراحتی کنید؟
به گفته ی محققان، حریم شخصی یعنی فاصله میان افراد در حال تعامل. درست همان طور که حرکات بدن و حالت های چهره می تواند اطلاعاتی در مورد فرد بدهد؛ فاصله ی فیزیکی بین افراد هم گویای اطلاعات مهمی است.
در ادامه ۴ حالت از فاصله میان افراد در اجتماع را معرفی کرده ایم.
فاصله صمیمی – ۱۵تا ۵۰ سانتی متر
این مقدار فاصله فیزیکی، نشان دهنده رابطه نزدیک و راحتی زیاد بین افراد است. لذا معمولا در ارتباطات صمیمی مثل بغل کردن، پچ پچ کردن و لمس کردن، فاصله بین اشخاص این قدر کم می شود.
فاصله شخصی – ۰٫۵ تا ۱٫۵ متر
این فاصله معمولا بین اعضای خانواده یا دوستان صمیمی اتفاق می افتد. نزدیک تر ایستادن افراد در حال تعامل، نشان دهنده صمیمیت بیشتر میان آن ها است.
فاصله اجتماعی – ۱٫۵ تا ۴ متر
این مقدار فاصله فیزیکی، معمولا میان آشنایان اتفاق می افتد؛ البته ممکن است با کسانی که آن ها را نسبتا خوب می شناسید، مثلا همکاری که چند بار در هفته او را می بینید، در فاصله نزدیک تری احساس راحتی کنید. در مورد اشخاصی که به خوبی آن ها را نمی شناسید، مانند پستچی که او را ماهی یک بار می بینید، فاصله ی ۳ تا ۴ متری مناسب تر است.
فاصله عمومی – ۴ تا ۷ متر
این فاصله معمولا در سخنرانی های عمومی وجود دارد؛ مثلا صحبت کردن در مقابل دانش آموزان کلاس یا ارائه ی مطلبی در محل کار.
لازم به ذکر است که فاصله ی شخصی که افراد در آن احساس راحتی می کنند، در فرهنگ های مختلف متفاوت است. مثلا مردم آمریکای جنوبی نسبت به آمریکای شمالی، فاصله ی کمتری را نسبت به هم رعایت می کنند.
خلاصه
فهمیدن زبان بدن در بهبود روابط ما با دیگران، و نحوه تفسیر منظور آن ها، تاثیر به سزایی دارد. شاید تفسیر جدا جدای پیام های غیر کلامی راحت تر باشد، اما بهتر است تا این پیام ها را با توجه به سخنان گفته شده، سایر پیام های غیر کلامی و با توجه به شرایط مختلف، مورد بررسی قرار دهیم. همچنین شما می توانید با بهبود روابط غیر کلامی، منظور خود را بدون بر زبان آوردن کلمه ای به دیگران منتقل کنید.
معرفی نکاتی برای تفسیر زبان بدن
منبع: وبسایت ریموژ
مطالب مرتبط:
زبان بدن صورت
تشخیص بیماری از روی زبان :۸ علامت بیماری که از روی زبان قابل تشخیص است
7 عادت زبان بدن افراد موفق
با تکنیکهای سادهی زبان بدن دیگران آشنا شوید
۱۰ نکته شخصیت شناسی درباره زبان بدن
8 توصیه برای داشتن زبان بدن مناسب در هنگام مذاکره